| |
Μια πέτρα σε νησί τη ζέσταινε ο ήλιος
Κι η θάλασα μετά τη δρόσιζε σα φίλος
Ο ηλιος χαμηλά τη γέμιζε χρυσάφι
Και γένναγε η καρδιά λουλούδι απ τ αγκάθι
Πέτρα μου μες στη θάλασσα
Κι ανατολής τραγούδι
Στη χάρη σου αισθάνομαι
Παιδάκι δίχως χνούδι
Πέτρα μου φως και ήλιε μου
Κοράλι στην καρδιά μου
Στο πορφυρό το δείλι σου
Δροσίζω τη φωτιά μου.
Μια πέτρα από θεό κυλούσε στ ακρογιάλι
Και μια χλωμή ελιά ανασταινόταν πάλι
Και γω προσκυνητής μιας ζωντανής θρησκείας
Που δε μετραει γι αυτη αρχοντας και παριας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
