Είναι στιγμές
Που η αντοχή λυγίζει
Και η ματιά ραγίζει
Στου κόσμου τις σιωπές.
Είναι στιγμές
Που όλα μοιάζουν ίδια
Γυμνά δίχως στολίδια
Κι οι νύχτες σκοτεινές.
Μα έρχονται στιγμές
Που ο νους τις φυλακίζει
Τ’ όνειρο φτερουγίζει
Στου χρόνου τις ρωγμές.
Είναι στιγμές
Που η μοναξιά σε πνίγει
Παράθυρα ανοίγει
Στου Άδη τις σκιές.
Είναι στιγμές
Που όλα σε πληγώνουν
Τη λήθη μαστιγώνουν
Λάθη και ενοχές.
Από τη Συλλογή : " Έρωτας είναι η ανάσα της καρδιάς "
( Ιωάννινα 2008 )