Κων/νος Ντζ
19-01-2018 @ 12:54 | κοίταζες σαν από μηχανής
απ’ το ύψος του θεολογείου
μούχλα ανέδιδες φριχτή υπογείου
μα εσύ στον κόσμο σου ευτυχής
μέχρι που ήρθε η ώρα του ταμείου
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=269045 | |
inokrini
19-01-2018 @ 14:38 | ::up.:: ::up.:: | |
**Ηώς**
19-01-2018 @ 18:11 | έπεισες μονάχα τον εαυτό σου....
εξοστρακίσαμε την Αλήθεια κι αφήσαμε τις ψευδαισθήσεις μας να μας ορίζουν χρήστο
έξοχο! | |
ΒΑΛΣΑΜΟ
19-01-2018 @ 18:44 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Μ.Ελμύρας
19-01-2018 @ 19:29 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Oλύμπιος-Θεός
19-01-2018 @ 21:22 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
19-01-2018 @ 22:07 | Πραγματικά έξοχο!!! η αλήθεια οπως είναι για να φυλακίζει τ` όνειρα μας, όσων θέλουμε να μην ορίζει τις ζωές μας μια μούχλα υπογείου και δίνουμε αγώνα κάθε μέρα να ζήσουμε σε μια οργιά ουρανό κι είναι τόσο μα τόσο δύσκολο αυτό, εύγε σου. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
 |
