| |
Συγχώρα με που δεν σε αγαπώ από κοντά,
που ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά.
Συγχώρα με που πάντα μένω στα μισά,
που πέφτω στα βράχια
και τραβώ και εσένα στa βαθιά.
Πάντα στο τέλος η μοναξιά κερδίζει.
Γυρνώ από σοκάκι σε σοκάκι για ένα φιλί
κι αυτή μου στέλνει λύκους με λουρί.
Παλεύω, αλλά μάταια, αυτή κερδίζει.
Ίσως να κατοικώ στο ποτέ και στο πουθενά
Συνήθισα να διαβάζω παραμύθια με κακούς
Έγινα δράκος που ποτέ του δεν γεννά
Συγχώρα με σου λέω, μ’ ακούς;
Πάντα στο τέλος η μοναξιά κερδίζει.
Γυρνώ από σοκάκι σε σοκάκι για ένα φιλί
κι αυτή μου στέλνει λύκους με λουρί.
Παλεύω, αλλά μάταια, αυτή κερδίζει.
Νίκη Ταγκάλου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
