| |
Οι φίλοι μου οι ποιητές
στα άνθη του Παράδεισου μου μοιάζουν,
λουλούδια που τα μύρισα εχθες
μα πάντοτε χαρμόσυνα ευωδιάζουν.
Ήταν και είναι ασκητές
σε επίσημα σαλόνια δεν συχνάζουν,
του λόγου πράοι μαχητές
τον εαυτό τους δεν τον λογαριάζουν.
Οι φίλοι μου οι ποιητές
κάθε κακό με το καλό το εξορκίζουν,
δεν παραμένουν θεατές
μπαίνουν στις μάχες άοπλοι κι εφορμίζουν.
Αποδημητικές ψυχές
που φύγανε μακριά κι όμως γυρίζουν,
και με τις λέξεις ζωντανές
μόνο χαρές παντοτινές σε μας χαρίζουν.
Οι φίλοι μου οι ποιητές
διαλέξανε την αγαθή μερίδα,
θυμίαμα στέλνουνε, ευχές
σε ουρανούς, σε κόσμους που δεν είδαν.
Φίλοι μου είσθε ποιητές
κι ας μη χαϊδέψατε στο χέρι τη γραφίδα,
μες το ναό τις Κυριακές
με τους αγγέλους στο χορό μαζί σας είδα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
