Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πήρα το δρόμο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129943 Τραγούδια, 269268 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πήρα το δρόμο
 Αποστραφείτε απ’ εμού, / γυρίστε αλλού τα μάτια / τι με τα λόγια του χαμού / θα γίνετε κομμάτια !
 
Πήρα το δρόμο.

Πήρα το δρόμο που το πίσω του έχει σβήσει,
κοιτώντας μόνο να βρεθώ στο πουθενά,
όπου τα όνειρα νικιούνται από τη δύση
κι όπου η θλίψη σαν μονάρχης κυβερνά.

Ένα δισάκι φορτωμένο από τύψεις
και μια ψυχή απ’ τις χαρές μου αδειανή,
να, τα υπάρχοντα στη στράτα μου της σήψης
που δεν προσμένει νέα μέρα να φανεί..

Κι υπάρχουν κι άλλοι στο μαρτύριο ετούτο
μα ο καθένας μας βουβός τ’ ακολουθεί,
έχοντας φτιάξει με τις τύψεις του το κνούτο
που μανιακά τ’ άδειο κορμί του τιμωρεί.

Μα είμαι μόνος, το σαράκι μου να νιώθω,
μες στους καημούς τον τελειωμό να καρτερώ
χωρίς ελπίδα, χωρίς γέλιο, χωρίς πόθο,
σαν ένα νούφαρο διωγμένο απ’ το νερό..
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      ο χορός της φθοράς
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
**Ηώς**
24-01-2018 @ 12:24
μόνοι σε τούτο το ντουνιά είμαστε μετρημένοι
γυμνοί στο κρύο στο βοριά μα...στην καρδιά... καμμένοι

με μαντινάδα θα στο πω πατρίδα πως σε νοιώθω
όπου κι αν πάω κι αν σταθώ όλα πίσω τα σπρώχνω

μη κάθεσαι και σκέφτεσαι γιατί η ζωή είναι λίγη
κι η ομορφιά δε καρτερεί λιώνει και αργοσβήνει

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=283206

καλημέρα με δύναμη!!!!! ::blush.:: ::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
24-01-2018 @ 13:39
Πήρα το δρόμο που το πίσω του έχει σβήσει,
κοιτώντας μόνο να βρεθώ στο πουθενά,

::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαρία Χ.
24-01-2018 @ 14:23
Σαν ένα νούφαρο ανθισμένο στο νερό
Μες στην ελπίδα φυτρωμένο.. η ζωή σου
Κι εγώ τριγύρω του γυμνή να κολυμπώ
Και να οσφραίνομαι τα κάλλη της ψυχής σου ! ::love.:: ::kiss.:: ::hug.::
Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
24-01-2018 @ 15:46
Θεικό ::theos.:: ::theos.::
pennastregata
24-01-2018 @ 17:34
Έντεχνη μελαγχολία...! ::smile.::
ΒΥΡΩΝ
24-01-2018 @ 19:26
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Αρετη Ζ.
24-01-2018 @ 20:22
Ωραιότατο! !! ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
24-01-2018 @ 20:27
Και να οσφραίνομαι τα κάλλη της ψυχής σου!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ότι άλλο και να γράψω πολυλογία θα είναι...προσθέτω μόνο την αγάπη μου. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Σέσιλ
24-01-2018 @ 21:40
Πολύ ωραίο Χρήστο !!!
Ποίημα με όλη τη σημασία της λέξης !!!
::up.:: ::wink.:: ::hug.::
https://www.youtube.com/watch?v=I6hIDomsWlE
inokrini
25-01-2018 @ 15:20
Κι υπάρχουν κι άλλοι στο μαρτύριο ετούτο
μα ο καθένας μας βουβός τ’ ακολουθεί, ::love.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο