| |
| | Το τραγούδι της αγωνίας |  | | | 1981 | | |
Παντού γυρεύω
μια άδεια σπηλιά για σιγουριά,
Θα 'ναι καλύτερα
ίσως να μάθω τι έχω να πάθω,
όταν οι λύκοι κι οι πιτσιρίκοι
γίνουνε ένα...
Μα δε φοβάμαι
θα 'χω εσένα μα εσύ κανένα,
γιατί θα κρύβομαι
κάθε ημέρα απ' τον αέρα,
που φέρνει θλίψη
κρύο και πόνο, μια νέκρα μόνο...
Ίσως μια νύχτα
να περισσέψει για να μαζέψει,
σε ξαστεριά τα δυο πουλιά
που έρμα πετάνε,
Τι να ζητάνε
σε τούτον εδώ, νεκρό ουρανό ;
Μήπως χτυπήσαν
κι ειν' λαβωμένα, ματοβαμμένα ;
Μήπως λαθέψαν ή τα γελάσαν
πολιτικοί;
Φωτιά γκρεμίζει
κάθε μας βήμα, κάθε μας ποίημα,
Στέλνουν στρατιώτες τάχα πατριώτες
για να ρημάξουν,
και δεν διστάζουν
να πούνε ψέμα για κάθε θέμα,
κι είναι αλήθεια
πολύ αντρίκιο να ψάχνεις δίκιο,
μα είν' τα όπλα
π' όλεθρο σπέρνουν, θάνατο φέρνουν.
Νεκρό μου είναι
με συντροφεύεις κι εσύ παλεύεις,
μάταια όμως ο κάθε μου ώμος
με βαραίνει,
απ' τον αγώνα που πάω ν' αρχίσω
κάθε πρωί
και κάθε απόγευμα το δείλι φέρνει
άλλον για νικητή...
Τι θες στ' αλήθεια
σ' αυτόν τον τόπο, τον φοβερό;
Να τα λαγκάδια, η ευτυχία
κι ο λυτρωμός...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μη βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα για κανέναν... | | | |
|
vasilis g.
28-01-2018 @ 12:57 | Όμορφο και ιδιαίτερο...!!!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | inokrini
29-01-2018 @ 20:46 | και κάθε απόγευμα το δείλι φέρνει
άλλον για νικητή...
Τι θες στ' αλήθεια
σ' αυτόν τον τόπο, τον φοβερό;
Να τα λαγκάδια, η ευτυχία
κι ο λυτρωμός...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
