| |
Ένα δώρο σου έφερα μικρό
να το φορέσεις για να σε χαρώ
κάποιο βράδι για μένα μοναχά
ν΄ανάψεις θεέ μου μια φωτιά
εμπρός μου θέλω να μου περπατήσεις
μέσα στο δώρο μου να λαμπυρίσεις
να μου χαρίσεις μια ελπίδα μοναχά
πως δεν ζω στο όνειρο ξανά
να αρχίσουν πουλιά να κελαηδούν
του έρωτα τη γλύκα τραγουδούν
πάνω σε κλαδιά, σαν χέρια απλωμένα
να ανοίξουνε τα μυστικά σου ένα, ένα
και όπως θ΄ανοίγονται τα μυστικά σου
θ΄ακούω πως χτυπάει η καρδιά σου
σε ένα ξέφρενο ρυθμό
σαν του αλόγου καλπασμό
και όταν τα φώτα χαμηλώσουν
δυο στόματα τα χείλη τους θα ενώσουν
ένα χταπόδι που σε κοχύλι έχει τυλιχτεί
πάνω στο φλογισμένο το κορμί
θα δεις ν΄ανοίγονται μπροστά σου
όλα τα πλούτη του θεού φαντάσου
που έδωσε απλώχερα σε σένα
και χάρισες εσύ σε μένα
ξημέρωσε, η καταιγίδα έχει κοπάσει
μαγική η νύχτα, μα έχει περάσει
τότε μένει μονάχα λίγη αγάπη και μια αγκαλιά
κρατώντας πάνω του, το δώρο του σφιχτά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
