| |
Του ερχομού τα βήματα
Μου έλειψες.
Μουρμούριζαν οι σιωπές στα δίπλα μου.
Τα τριαντάφυλλα στον κήπο μου σκυμμένα μέρες ήταν
κι εκείνο το χαμόγελο πίσω απ’ τα τζάμια της αέναης παρουσίας,
φόρεσε το σκουρόχρωμο φανελάκι του
και πηγαινοερχότανε μέσα στους διαδρόμους μιας απουσίας.
Τι κι αν ξημέρωσε Κυριακή.
Οι καμπάνες σιωπηλές ηχούσανε.
Κι οι ψαλμωδίες των αγγέλων
δεν έφτασαν ποτέ στον ουρανό μου.
Μόνο ένα αηδόνι,
ένα μικρό αηδονάκι κάθισε πάνω στο πεζούλι του πρωινού μου.
Νομίζω πως τραγούδαγε το κλάμα μου
μα κάπου μες στο τραγούδισμα τού λυγμού του
– τ’ άκουγα καθαρά –
της προσμονής τ’ αέναα τιτιβίσματα.
Τ’ άκουγα καθαρά.
Παντοτινά του ερχομού τα βήματα…
Τι κι αν ποτέ δεν έρθεις.
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
