| |
Τώρα που ο ήλιος φάνηκε
Κι απ’ τα δικά μας μέρη
Το παιδικό χαμόγελο
Το στέγνωσε τ’ αγέρι.
Τώρα που όλα φόρεσαν
Τα γιορτινά τους ρούχα
Τόσες χαρές δε χώρεσαν
Σε μια καρδούλα που ’χα.
Χρόνια και χρόνια καρτερώ
Από τ’ αθάνατο νερό
Να πιω και να μεθύσω.
Μάτια κομμάτια από καιρό
Άραγε πες μου πώς μπορώ
Τ’ όνειρο ν’ αντικρύσω.
Τώρα που όλα γύρω μου
Ντυθήκανε στα άσπρα
Γκρεμίστηκαν οι γέφυρες
Που οδηγούν στα άστρα.
Τώρα που τ’ όνειρο έσκυψε
Και μου ’δωσε το χέρι
Μοιάζει πολύ παράκαιρο
Τούτο το καλοκαίρι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
