Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η μπαλάντα του κυρ'μέντιου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130711 Τραγούδια, 269448 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η μπαλάντα του κυρ'μέντιου
 Καλημέρα φίλοι μου,να 'στε καλά.Σας ευχαριστώ. Γεωργία 4--2--2018-
 
"Δε λυγάνε τα ξεράδια
και πονάνε τα ρημάδια!
Kούτσα μια και κούτσα δυο,
της ζωής το ρημαδιό.

Mεροδούλι, ξενοδούλι!
Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι·
ούλοι: δούλοι, αφεντικό
και μ' αφήναν νηστικό.

Tα παιδιά, τα καλοπαίδια,
παραβγαίνανε στην παίδεια,
με κοτρώνια στα ψαχνά,
φούχτες μύγα στ' αχαμνά!

Aνωχώρι, Kατωχώρι,
ανηφόρι, κατηφόρι
και με κάμα και βροχή,
ώσπου μού βγαινε η ψυχή.

Eίκοσι χρονώ γομάρι
σήκωσα όλο το νταμάρι
κ' έχτισα, στην εμπασιά
του χωριού, την εκκλησιά.

Kαι ζεβγάρι με το βόδι
(άλλο μπόι κι άλλο πόδι)
όργωνα στα ρέματα
τ' αφεντός τα στρέμματα.

Kαι στον πόλεμ' "όλα για όλα"
κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί!!!!!!!!!!!
για τ' αφέντη το φαΐ.!!!!!!!!!!!!!!!

Kαι γι' αφτόνε τον ερίφη
εκουβάλησα τη νύφη
και την προίκα της βουνό,
την τιμή της ουρανό!

Aλλ' εμένα σε μια σφήνα
μ' έδεναν το Mάη το μήνα
στο χωράφι το γυμνό
να γκαρίζω, να θρηνώ.

Kι ο παπάς με την κοιλιά του
μ' έπαιρνε για τη δουλειά του
και μου μίλαε κουνιστός:
― Σε καβάλησε ο Xριστός!

Δούλεβε για να στουμπώσει!!!!!!!!!!!
όλ' η Xώρα κ' οι Kαμπόσοι.!!!!!!!!!!
Mη ρωτάς το πώς και τί,
να ζητάς την αρετή!

― Δε βαστάω! Θα πέσω κάπου!
― Nτράπου! Tις προγόνοι ντράπου!
― Aντραλίζομαι!... Πεινώ!...
― Σουτ! Θα φας στον ουρανό!

K' έλεα: όταν μιαν ημέρα
παρασφίξουνε τα γέρα,
θα ξεκουραστώ κ' εγώ,
του θεού τ' αβασταγό!

Όχι ξύλο! Φόρτωμα όχι!
Θα μου δώσουνε μια κόχη,
λίγο πιόμα και σανό,
σύνταξη τόσω χρονώ!

Kι όταν ένα καλό βράδι
θα τελειώσει μου το λάδι
κι αμολήσω την πνοή
(ένα πουφ! είν' η ζωή),

η ψυχή μου θενά δράμει
στη ζεστή αγκαλιά τ' Aβράμη,
τ' άσπρα, τ' αχερένια του
να φιλάει τα γένια του!...

Γέρασα κι ως δε φελούσα
κι αχαΐρευτος κυλούσα,
με πετάξανε μακριά
να με φάνε τα θεριά.

Kωλοσούρθηκα και βρίσκω
στη σπηλιά τον Άη Φραγκίσκο:
-"Xαίρε φως αληθινόν
και προστάτη των κτηνών!

Σώσε το γέρο κυρ Mέντη
απ' την αδικιά τ' αφέντη
συ που δίδαξες αρνί!!!!!!
τον κυρ λύκο να γενεί!!!!!!!!!!!

Tο σκληρόν αφέντη κάνε
από λύκο άνθρωπο κάνε!..."
Mα με την κουβέντ' αφτή
πόρτα μού κλεισε κι αφτί.

Tότενες το μάβρο φίδι!!!!!!
το διπλό του το γλωσσίδι!!!!!!!!!!
πίσου από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βια:

― "Φως ζητάνε τα χαϊβάνια!!!!!!!!!
κ' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια!!!!!!!!!!,
μα θεοί κι οξαποδώ
κει δεν είναι παρά δω.

Aν το δίκιο θες, καλέ μου,
με το δίκιο του πολέμου
θα το βρείς. Oπού ποθεί
λεφτεριά, παίρνει σπαθί.

Mη χτυπάς τον αδερφό σου!!!!!!!!! -
τον αφέντη τον κουφό σου!
Kαι στον ίδρο το δικό!!!!!!!
γίνε συ τ' αφεντικό!!!!.

Xάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο,
χάιντε Σύμβολον αιώνιο!
Aν ξυπνήσεις, μονομιάς
θά ρτει ανάποδα ο ντουνιάς.

Kοίτα! Oι άλλοι έχουν κινήσει
κ' έχ' η πλάση κοκκινήσει
κι άλλος ήλιος έχει βγει
σ' άλλη θάλασσ', άλλη γη".

Κ.Βάρναλης



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
inokrini
04-02-2018 @ 01:18
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: καλο ξημερωμα
Mπουρμάς
04-02-2018 @ 01:32
Διαχρονικός!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Κατράκης
04-02-2018 @ 10:50
Πολύ όμορφο Γιωργία !!!!!

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
liontari73
04-02-2018 @ 10:59
::love.:: ::love.:: ::love.::
Ενορκος
04-02-2018 @ 11:01
Υποκλίνομαι!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
04-02-2018 @ 12:01
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rania.foka@yahoo.co.uk
04-02-2018 @ 12:02
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Άηχος
04-02-2018 @ 12:40
Μπράβο σου Γεωργία!
Τ' "αθάνατα" τα λόγια του ποιητή, τον κρατούν ζωντανό στην μνήμη μας!

::yes.:: ::yes.::
Αρετη Ζ.
04-02-2018 @ 13:57
::hug.:: ::theos.:: ::up.::
πανσελινος
04-02-2018 @ 14:30
Πολύ ωραία και σωστή η επιλογή σου, Γιωργία! Καλή συνέχεια!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
04-02-2018 @ 20:31
Σαν απλή Ελληνίδα που μεγάλωσα με τους ήρωες της επανάστασης στους τοίχους σ` ένα μικρό φτωχό χωριό, θα γράψω δυο τελευταία λόγια σ` αυτό το μικρό βήμα, όταν σε μια χώρα που έχει αφανιστεί ο λαός της για τ` αφέντη το φαί!!! φουντώνει το εθνικιστικό κίνημα κι όχι το ταξικό ως θα έπρεπε στη σεινήδηση του κατακερματισμένου λαού της μόνο ένα μου δάκρυ έχω να δώσω, για τα κομμάτια!! κουρέλια!! θρύψαλα όνειρα των παιδιών μας, ένα δάκρυ ένα πόθο , για τον καλό αγώνα με μόνο γνώμονα την ευημερία , την ειρήνη, την ελευθερία το δικαίωμα τ` ανθρώπου να μην γενεί σκλάβος, να μην διαλέξουμε τις αλυσίδες που μας κρατούν χειροπόδαρα δεμένους Σας ευχαριστώ όλους σας Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΒΥΡΩΝ
04-02-2018 @ 22:31
ΒΑΡΝΑΛΗΣ.........
.............................
Μεγάλη μορφή....
Ότι και να πει κανείς, λίγο θα 'ναι...
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
07-02-2018 @ 19:17
Πετροβολάτε τη μικρή ροδιά

Δέκα γίδια το κληροδότημα, για όλη μας τη ζήση
κει που δεν είχαμε θεό, κούτσικα να φροντίσει
κει στο Βουλκάνο αψηλά, βασίλειο σε στουρνάρια
σαν κυλούσε το δάκρυ μας, στα βάτα, στα πουρνάρια.

Δέκα γίδια τα μαλάματα, στο διάσελο, στην Ιτιά
είχαμε μεις σπουδάγματα, στα τρύπια μας σκουτιά
της μάνας μας τα χέρια, που γράφε τα δίκια
τα πήραμε κληρονομιά, τα κάναμε χαλίκια.

Χαλίκια γράφουν, ανθρωπιά!! ψωμί, γη, ελευθερία
κι ήταν τα γίδια συρμαγιά, για φωτεινή πορεία
λεύτερα στις ξερολιθιές, λεύτερα, δίχως σκοινί
μάθαμε στα βιώματα, τι είναι θεού αρνί.

Περάσαν χρόνοι δίσεκτοι, αρνιά δεν εγινήκαμε
ήταν λύκοι οι αρχηγοί, μα στα παχνιά δε μπήκαμε
γίδια είχαμε στην αυλή, τα γίδια, το ψωμί μας
κατεβήκαν άγρια θεριά, να πάρουν τη ζωή μας.

Λεύτερα στο βουνό, γίδια στη κοφτερή τη πέτρα
μόνη φλογέρα της καρδιάς τη φλογερή φαρέτρα
κι όσο οι πλατείες γέμιζαν, βοσκούς!!! μας λοιδορούσαν
δεν έβλεπαν τα φίδια, μ` αυτά αξία ζούσαν.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δέκα γίδια το βιος κι ο άνθρωπος αδερφός
κι έγιναν τ` αγκάθια, συγχώρεση και του καλού σκοπός
Πετροβολάτε!! ω!! άνθρωποι, πετροβολάτε τη μικρή ροδιά
έβγαλε ανθάκια κόκκινα, με αίμα στην καρδιά.

7--2--2018-
Αδαμοπούλου Γεωργία

Θέλω να μείνει εδώ για να θυμάμαι τούτη τη μαύρη ημέρα του σκοτεινού εθνικισμού, να θυμάμαι πόσο πολύ με λοιδορούν ........εδώ σ` ένα σάιτ ποιητών, αλίμονον!! για το δικαίωμα να μιλώ, το δικαίωμα της μάνας, της γυναίκας, τ` ανθρώπου, του δικαίου κι ασφαλώς της ύψιστης τιμής να είμαι μέλος του Κ.Κ.Ε που δεν είπε ποτέ ψέματα στο λαό μας.Αν το έβλεπα 10 χρόνια κάτι τέτοιο θα είχα αποχωρήσει, ναι είμαι υπερήφανη για το κόμμα, πολύ υπερήφανη, ας με πετροβολούν, ατσάλι θα γίνω, σπαθί θα γίνω, δεν μπορούν να με βλάψουν, μόνο τον άνθρωπο έχω σημαία. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Κων/νος Ντζ
09-02-2018 @ 01:47
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο