Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131237 Τραγούδια, 269578 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αντεστραμένη λάμψη
 
Αντεστραμένη της φωτιάς τη λάμψη μου 'χες δώσει
λέγοντας : "ότι σώθηκε από την αστραπή" ,
τα χείλη σου τα φίλησα μα με είχανε προδώσει
και της φθοράς τον Άγγελο ρωτούσα να μου πει:

ποιο νυχτοπάτητο βουνό σε κράτησε κοντά του
κι είπες στα μονοπάτια του, παγίδες να στηθούν,
να βγαίνουν τ' άγρια θεριά τα βράδια τα μουντά του
μη βρω το δρόμο, κι έρωτες παλιοί αναστηθούν.

Τ' απολειφάδια της αυγής τα είχες ξεχωρίσει
για να μου δώσεις ένα φως, δήθεν πως μ' αγαπάς
το 'ξερες μάτια μου γλυκά πως θα'μπαινα στη δύση
και προσπαθούσες σαν τρελή, σε νύχτες να με πάς.

Αντεστραμένη της φωτιάς τη λάμψη μου 'χες δώσει
δήθεν για να εξαγνιστώ σε καθαρή πηγή
μα συ καρδιά μου έπλεκες της ερημιάς το κρόσσι
κι έραβες πέπλο λησμονιάς, δώρο μου την αυγή


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
11-02-2018 @ 11:51
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Άηχος
11-02-2018 @ 12:29
Είναι δύσκολο να βάλω όλα τα ποιήματα σου στ' αγαπημένα, ή έστω
τα περισσότερα απ' αυτά. Στο λέω λοιπόν εδώ Θανάση, ότι και τούτο
το ποίημα σου είναι εξαιρετικότατο!!
Μπράβο σου!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
11-02-2018 @ 13:29
Ερωτικό, τρυφερό και πανέμορφο!
Καλό απόγευμα, Θανάση!
Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
14-02-2018 @ 11:56
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο