| |
Έτσι απλά μ’ ένα αντίο
Δε σβήνονται τα περασμένα
Ούτ’ εύκολα γίνονται δύο
Αυτοί που ζήσανε σαν ένα.
Να το θυμάσαι, όπου και να ’σαι
Με τη σκιά μου θα περπατάς
Να το θυμάσαι, μ’ όποια και να ’σαι
Στα όνειρά σου θα με ζητάς.
Κι αν κλείνεις πίσω σου την πόρτα
Τόσες πληγές είν’ ανοιχτές
Ποτέ δε θα ’ναι όπως πρώτα
Δεν εξορίζεται το χτες.
Από τη Συλλογή : " Έρωτας είναι η ανάσα της καρδιάς "
( Ιωάννινα 2008 )
(F)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
