| |
σ`αυτό τον κόσμο , τον θολό
τρελοί μονάχα ζούν κι αγρίμια
κι όσοι απομείνανε άνθρωποι ,
θαμμένοι σ ονείρων συντρίμμια ...
Μην ψάχνεις , η αλήθεια έχει κρυφτεί ,
κάπου στο απέραντο σκοτάδι ,
κι η αγάπη έχει φοβηθεί
γιατί της στέρησαν το χάδι ...
Σε αυτό τον κόσμο , ψυχές άδειες
φθαρμένα σώματα στην λήθη ,
λέξεις ανούσιες , γερνούν τον χρόνο
σκέψεις κενές κλέβουν χαρά ,
άχρωμη εικόνα η ζωή μας
ψεύτικα πρόσωπα παντού ...
Δεν βρίσκω ελπίδα μές στον πόνο
μόνο ένα τίποτα στο χθές ,
σ`αυτόν τον κόσμο τι ζητώ;
Ποιόν δρόμο...Πές μου ... Να διαλέξω ;
Κι αν είναι ακόμη που κρατώ ,
είναι ένα νόημα
να βρώ για να χωρέσω ...
----------------------------------------------------------------
* Γραμμένο το 1993, όταν ήμουν 21 ετών *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
