| |
| | Ένα κλαρί, ένα λιόκλαρο |  | | | Καλή Κυριακή φιλαράκια...είπα να μαλακώσω..λιγουλάκι κι από Δευτέρα βλέπουμε, σας ευχαριστώ. | | |
Αυγή χθες τα λέγαμε, μ` ένα περιστεράκι
μου είπε είσαι σκεφτική, σκυθρωπή λιγάκι
ήρθανε άλλα δυο σιμά μου , με κοίταζαν με λύπη
κι όλα μαζί μου είπανε, ψυχή μου τι σου λείπει
Εδώ μαζί καθίσανε δίπλα μου στο τραπέζι
ένοιωσα στο φτερούγισμα, μια μουσική να παίζει.
Γλυκά μου είπα ανησυχώ, για τη δική σας ζήση
μην λερωθείτε ακριβά μου, αίμα να μην κυλήσει
Ησύχασε μου είπαν ,με μια φωνή, εμείς λεύτερα πετάμε
και δεν τους είπα, οι άνθρωποι..αλλιώτικα μιλάμε.
πανηγυράκι μου έστησαν, για να μου φύγει η θλίψη
με τις λευκές τους σαιτιές, εδώ ψηλά στα ύψη.
Ήρθαν και τρία γκριζωπά, που ήταν κουρασμένα
είχαν φτεράκια κόκκινα, σαν λίγο ματωμένα
είπαν..ταξίδευαν καιρό κι είδαν γης θηρία
κει που πατρίδες καίγονται, δεν έχει ελευθερία.
Τα χάιδεψα τους μίλησα, καλά μου, εγώ θέλω ελπίδα
μην σας ματώσουνε ξανά, δω στη δική πατρίδα
μοιάζουν όλα ήσυχα, κάθε πρωί σας βλέπω
μα σας πουλούν στις αγορές, κακό θαρ` θει προβλέπω.
Μου είπαν είναι η ιδέα σου, μην βάζεις στενοχώρια
κι έτρεχε το δάκρυ μου, για τα δικά μου αγόρια
κει στο πέλαγος πουλιά, δεν είδατε τα πλοία
μιλιούνια που μαζεύτηκαν, δεν είν για ελευθερία.
Περιστεράκια μου εσείς, η Ειρήνη κοντά ξεψυχάει
κι εδώ υπάρχουν λάφυρα κι ο κόρακας ζητάει
δεν ειν καλά ΄μου μοναχός, βουβάλια έχει αντάμα
κοιτώ τούτο γαλάζιο μας κι όλο ζητώ ένα θαύμα.
Λεύτερα να πετάτε εσείς, η Ελλάδα να` χει Ειρήνη
γιατί είναι ο πόλεμος φωτιά, των ψυχών καμίνι
γερνώ..είδα πολλά, τύμπανα μην ακούσω
στα τζιβαέρια μου εδώ, να φύγω και ν` αφήσω.
Πατρίδα, να μην τα πονά, χίλια λευκά περιστέρια
εδώ στην αετοφωλιά, να τα κρατούν στα χέρια
σε κάθε ένα που πετά, θε να πετά η ψυχή μου
ένα κλαρί, ένα λιόκλαρο, να κουβαλώ μαζί μου.
4-3-2018--
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
04-03-2018 @ 00:55 | Δεν θυμάμαι πότε το έγραψα, νομίζω το 2015 μα νιώθω μια θλίψη τώρα που το διαβάζω, είθε, είθε, μην ζήσουν τα παιδιά μας μα κι εμείς, το μοίρασμα των μεγάλων, καμίνι στην αυλή μας, είθε Θεέ μου, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | Κων/νος Ντζ
04-03-2018 @ 09:09 | Ποιητικό διήγημα! Πολύ ωραίο Γεωργία!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΒΥΡΩΝ
04-03-2018 @ 09:37 | ::theos.:: ::hug.:: ::up.:: | | smaragdenia
04-03-2018 @ 10:23 | ΕΙΘΕ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Αγιοβλασιτης
04-03-2018 @ 13:01 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Άηχος
04-03-2018 @ 23:50 | Το είδα μόλις και συμφωνώ με την Λεονόρα!!
Ωραίο Γεωργία!!
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
