| |
| | Φοβάμαι |  | | |
Είχε παγωνιά εκείνη τη βραδιά
κι έτσι ξαφνικά βρέθηκε η καρδιά
σε κίνδυνο ξανά.
Τα λόγια μαχαιριά, συναίσθημα αφόρητο,
και πλέον τίποτα απ' όσα χτίσαμε
δεν ήταν αυτονόητο.
Φοβάμαι, φοβάμαι,
τι γίνεται με εμάς, που πάμε.
Φοβάμαι, φοβάμαι,
τι γίνεται με μένα, τα 'χω πια χαμένα,
λυπάμαι.
Τα λεπτά μετρώ, δωμάτιο σκοτεινό,
ποιό είναι το σωστό δεν μπορώ να βρω,
το μυαλό θολό.
Και η μοναξιά απόψε με κοιτά,
ψέματα της λέω, μέσα μου όμως καίω,
πάλι με νικά.
Φοβάμαι, φοβάμαι,
τι γίνεται με εμάς, που πάμε.
Φοβάμαι, φοβάμαι,
τι γίνεται με μένα, τα 'χω πια χαμένα,
λυπάμαι.
Ίσως είναι αυτή η στιγμή για μας
που μας οδηγεί σε αποχωρισμό,
μα όλο νιώθω κάτι μέσα μου βαθιά
που μου προκαλεί τέτοιο δισταγμό.
Ίσως είναι αυτή η στιγμή για μας
που μας οδηγεί σε αποχωρισμό,
μα ίσως κάνω ένα, λέω τελικά,
λάθος τρομερό.
Φοβάμαι, φοβάμαι,
τι γίνεται με εμάς, που πάμε.
Φοβάμαι, φοβάμαι,
τι γίνεται με μένα, τα 'χω πια χαμένα,
λυπάμαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
aridaios
05-03-2018 @ 03:01 | Και η μοναξιά απόψε με κοιτά,
ψέματα της λέω, μέσα μου όμως καίω,
πάλι με νικά. ::whist.:: ::yes.:: | | Κων/νος Ντζ
05-03-2018 @ 07:25 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ
05-03-2018 @ 15:38 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
