| |
Αντιλλαλούνε δύο σιωπές
Στα καστανά σου μάτια
Μία που φόραγες εχθές
Και μια που έκανες κομμάτια
Πιάνω μαζεύω τα μισά
Στα χέρια σου τα δίνω
Γεμίσαν αίμα τ' ονειρα
Μονάχη δε σ' αφήνω
Χρονιά περάσανε οχτώ
Κι εγώ απέναντι σου στέκω
Κι ας με περνάνε για τρελό
Εγώ ζωή μου αντέχω
Πόσες φορές και να ξερες
Καρδιά μου σε εχω ψάξει
Μαλάματα και Κυριακές
όλες στις έχω τάξει
Της μοναξιάς
Που τ αστρό της σιμά δεν κατεβαίνει
Μα μόνο γίνεται ευχη
Στα μάτια σου και μέσα μπαίνει
Θα σου το πω και αλλη μια
Και ϋστερα θα φύγω
Δως μου καλυτερά
Τη μαχαιριά
Παρά να με έχεις φίλο
Γιατί η καρδια μου ζεματά
Αγάπησε τον ήλιο
Και δεν υπάρχει επιστροφή
Δάγκωσε ο Αδαμ το μήλο
Παραδεισος τα μάτια σου
Και άγιο οξυγόνο
Θα γίνω χάδι της Αυγής
Στ αστρα να σ ανταμώνω
Κι όταν νωρίς θα χάνεσαι
Στα ταστα του λαούτου
Στον Ψηλορείτη τραγουδώ
Να χει το νου του
Μη τύχει και σ ερωτευτεί
Τα λόγικα του χάσει
Και πάει σε άλλο νησί
Από την Κρήτη να γεράσει
Σαν Ψηλορείτης σ αγαπώ
Κι όρκο ιερό σου κάνω
Για δυο ζωές θα σ αγαπώ
Μες στην καρδιά μου επάνω
Είναι γραμμένο τ ονομα
Που φέρνει ευτυχία
Είναι η γη μου που πατώ
Το λέω με λατρεία
Κι άμα διψάσεις να το πεις
Απ την πηγή θα φέρω
Κρύο νερό..για να το πιεις
Και τη χαρά προσφέρω
Να ναι τά μάτια σου αυτά
Του ουρανό το θαϋμα
Κι αμα δακρίσουν ξαφνικά
Θα γένει πράγμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
