| |
Σ΄ ένα σοκάκι σκοτεινό
κάποτε πέρναγα το βράδυ
δίχως να βλέπω που πατώ
δίχως να βάλω ένα σημάδι.
Ξάφνου αντάριασε η γη
κάτι μου άγγιξε το χέρι
παράλυτος μέσα, μια κραυγή
τρύπησε αχνίζοντας τ΄ αγέρι.
Στου σκοταδιού αναλαμπή
φλόγα κεριού που τρεμοσβήνει
με τη ματιά μου τη θαμπή
είδα το φάντασμα σε δίνη.
Πάνε τόσα χρόνια από τότε και δεν έχω ξεδιαλύνει
αν ήταν μια χάρτινη βαρκούλα
στα νερά της φαντασίας που επιπλέει
ή το ίδιο το φάντασμα που άκουσα να λέει:
"Πλέω ξεγραμμένα μες στις ξέρες
πάνω σε υπόγεια νερά
νύχτες ναυαγός στο πουθενά
έχοντας ξεμείνει απ΄ τις μέρες.
Είναι τα όνειρά μου πεθαμένα
κι όλες μου οι τύψεις ζωντανές,
πάρε απ΄ την ψυχή μου ό,τι θες
κι άσε ένα χαμόγελο για μένα".
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
