Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Επιθανάτιος ανάμνηση
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269438 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Επιθανάτιος ανάμνηση
 
Καθόταν στο στέρνο,
βράχος,
και μού 'κοβε την ανάσα.
Το μυαλό μου επαναστατούσε
πάνω από τις κόγχες των ματιών,
έσφιγγε τα σαγόνια
κι ένα ελαφρό σκοτάδι
σκίαζε την ματιά.

Ένα άπλετο κενό στην σκέψη,
μοίραζε τους παλμούς στη μέση
κι ένα αγκαθένιο τόπι στον φάρυγγα
μ΄ έπνιγε και με ζωντάνευε.

Μάθαινε το σώμα στην απελπισία
κι ο πόνος
μεταστατικός του θανάτου γινόταν.

Περνούσε ο καιρός,
πλήθαιναν οι απελθούσες μέρες,
κι όλο περισσότερο
αγκάλιαζα εμένα
κι όλο με αποχαιρετούσα
κι έβαζα παραπάνω ζωή στις ώρες
μέχρι να έρθει το τέλος.

Και ήρθε...
με ένα χαμόγελο παιδικό κι αβίαστο.

Με πήρε από το χέρι
περπατήσαμε σ' ολάκερη την ζωή,
με αγκάλιασε,
με φίλησε
κι εκεί... χαθήκαμε.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εδώ... στ΄ ανοιχτά του κόσμου
 
Τζεπέτο
30-03-2018 @ 06:45
Nemo.. σε έψαξες, σε βρήκες και σε ξαναέχασες..
"κι όλο περισσότερο
αγκάλιαζα εμένα
κι όλο με αποχαιρετούσα"

και ο θάνατος σε έψαξε, σε βρήκε και μετά σε ξαναέχασε:
"με αγκάλιασε,
με φίλησε
κι εκεί... χαθήκαμε."

δεν ξέρω, αλλά ό,τι έχει να κάνει με θάνατο έτσι κι αλλιώς το αγαπάω πιο πολύ, πόσο μάλλον μια περιγραφή για επιθανάτια εμπειρία, μέσω της οποίας ξεγελάει κάποιος για λίγο.. το θάνατο!!


νικολακοπουλος θανάσης
30-03-2018 @ 06:51
ΚΑΛΗΜΈΡΑ ::up.:: ::up.:: ::up.::
Κων/νος Ντζ
30-03-2018 @ 07:15
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΒΥΡΩΝ
31-03-2018 @ 00:07
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
inokrini
31-03-2018 @ 20:43
::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο