| |
ο νους αδειαζει κοιτωντας
και εναν αστροφωτιστο ουρανο.
μακριά από φώτα και τσιμέντα
μια στιγμη που δεν υπαρχει
να σπασει τιποτα
την απόκοσμη
οικεία θάλεγες.. ησυχια.
αυτό που ειπώνεται
εντος μας τοτε
και είναι μόνο 'θετικό'
είναι αυτό που μας αφορα.
και μας σφραγίζει..
αυτο που δεν παει το μυαλο
και δεν το περιμενουμε
ποτέ
που αλλη στιγμη καμιά
δεν τολμαμε να το συλλαβουμε
και να το πιστεψουμε για μας.
ο νους αδειαζει
και μεσα απο εναν αστροφωτιστο ουρανο
κι ο,τι φανερωνει δεν ειναι
φωνη
κανενος
το αχαρτογράφητο και συγκεκριμένο
του καθ'ενός μας απο μας
σφραγίδα
απαραμιλλη αισθηση
-σε σένα και σε μένα-
η ολοσχερής ανταποκριση
-σε 'αυτο'-
[I]κι ο κόσμος ας πηγαίνει όπου θέλει..
[I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
