| |
Πάτησα πάλι σ΄ένα χνάρι
που οδηγούσε στα παλιά
το σβησμένο μας λυχνάρι
έφεγγε μέσα στην καρδιά.
Τρεμοφέγγοντας ρωτάει
πού πηγαίνω, πού τραβώ,
"Σε μι΄ αγάπη ξεχασμένη
τόσα χρόνια" του απαντώ.
Είν΄ η ζωή μου ένα ζάρι
που το πέταξες μακριά,
μού ΄χει μείνει το λυχνάρι
κι από σένα μια σκιά.
Με καμένο πια φυτίλι
δεν σε βρίσκω πουθενά
κάθε Απρίλη συλλαβίζω
τ΄ όνομά σου που γερνά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
