| |
Πηρα της γης τα χρωματα
για να σε ζωγραφισω
και τη οικονα σου αυτη
μες την καρδια θα κλεισω
Ειτανε χιλια χρωματα
της ανοιξης στρομενα
ποιο να διαλεξω δυσκολο
με μπερδεψαν και μενα
Πηρα το χρωμα του μελιου
και σου φτιαξα τα ματια
που καναν την καρδουλα μου
χιλια εκατο κοματια
Και σου φτιαξα το πρωσοπο
με χρωμα απο το σταχυ
στην μνημη μου το τυπωσα
για παντα θεν να ταχει
Πηρα το πρασινο της γης
που φερνει την ελπιδα
στην σκεψη σε ζωγραφησα
στα ματια μου δεν σ,ειδα
Μες την καρδια μου εκριψα
ενα μικρο πακετο
ολα της γης τα χρωματα
σ, απιθανο μπουκετο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
