| |
θα ‘θελα να πάμε μια βόλτα με τα πόδια, μακρινή βόλτα,
οι δυο μας, μόνο οι δυο μας, να μην μιλάμε, σιωπηλοί,
πότε πότε να καπνίζουμε, να μπερδεύονται ανάμεσά μας
άγνωστοι βιαστικοί περαστικοί ή να μας σπρώχνουν,
να σταματάμε για λίγο στα φανάρια των δρόμων
κι έπειτα να συνεχίζουμε,
οι κορυφές των ψηλών κτιρίων να συγκλίνουν πάνω μας,
και εμείς, πότε λίγο πιο κοντά ο ένας στον άλλο,
πότε λίγο πιο μακριά,
και τα απέναντι πεζοδρόμια να συγκλίνουν κάτω μας,
να συγκλίνουν τόσο οι άκρες,
πάνω και κάτω μας,
ως που τα σώματά μας να ενώνονται στα άκρα
και να σχηματίζουν ένα μάτι,
ένα μάτι που κοιτάζει μπροστά,
κι όμως να εστιάζει πίσω απ’ το μπροστά,
πίσω απ’ τα πρόσωπα που έρχονται αντίθετα,
πίσω απ’ τ’ αυτοκίνητα που μας κλείνουν το δρόμο,
πίσω απ’ αυτό πού πηγαίνουμε,
πίσω απ’ αυτό πού ερχόμαστε,
μέσα απ’ τον φακό που μας ακολουθεί,
όπως θα περπατάμε αμίλητοι,
παραμορφωμένοι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
