Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Άνθρωποι, περισεύματα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Άνθρωποι, περισεύματα
 Καλημέρα φίλοι μου, ευχαριστώ πάρα, πάρα πολύ που κάνατε το κόπο και διαβάσατε χθες....το μανιφέστο!! της Ποπολάρας...τρομάρα μου! να μου είτε καλά.
 
Μ` ένα κομμάτι ψωμί
ζεσταίναμε τα χέρια μας
κι ήταν οι παιδικοί καημοί
όλα μαζί τ` αστέρια μας.

Στις πέτρες, στις ξερολιθιές
στα σφελάχτρια και στα ρείκια
σφίγγαμε παιδικές γροθιές
κλωτσώντας τα χαλίκια.

Ήταν το ρούχο δανεικό
που φώναζε συμπόνοια
της ζωής μας ριζικό
δεν έβλεπε σ` αλώνια.

Μ` ένα κομμάτι ψωμί
σαν φύσαγε τ` αγιάζι
δεν ακουγόταν ο στεναγμός
μήτε η ψυχή που βράζει.

Καταφρονεμένοι, ταπεινοί
άνθρωποι, περισεύματα
κι ήταν του κόσμου το σχοινί
δάκρυα, συρματοπλέγματα.

Σαν έφεγγαν τ` αστέρια
είχε φως να ζεσταθείς
άπλωνες τα δυο χέρια
κι έλεγες πως μπορείς.

Μπορεί, να` χεις θυμάρι
ένα κλωνί βασιλικό
στα βιβλία, ήταν οι φάροι
για ένα ταξίδι μαγικό.

Λαδι και ρίγανη, καημοί
σ` ένα μαύρο τσεμπέρι
μικροί ασήμαντοι αριθμοί
στων κορακιών τεφτέρι.

Σαν δεν έβλεπες το φεγγάρι.
Σου λέγαν, είναι αλλουνών
δικό τους το` χαν πάρει
κι είχες λυγμό στο νου.

Κι έμαθες να βαδίζεις
σ` αγκάθια, σε γυαλιά
ζωή να την ορίζεις
να` χεις ανοιχτή αγκαλιά

Τ` αγκάθια έκανες χάδι
τα βάτα δικαιοσύνη
να` χεις ένα υφάδι
για αγάπη, καλοσύνη.

Διαβήκαν χίλιοι χρόνοι
γέμισε ο κόρφος αγκαλιά
των αλλουνών οι νόμοι
δεν σου πήραν τα πουλιά.

Διαβατάρικα περνούν το δείλι
κι έχεις ελευθερίας βιος
μια φωτιά σου καίει τα χείλη
δεν είναι δώρο κανενός.

8-5-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
08-05-2018 @ 10:12
Καταφρονεμένοι, ταπεινοί
άνθρωποι, περισεύματα
κι ήταν του κόσμου το σχοινί
δάκρυα, συρματοπλέγματα.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
08-05-2018 @ 10:58
::up.:: ::up.:: ::up.::
Elen Louka
08-05-2018 @ 12:33
φιλοσοφημένο!!!! ::yes.::
Γεδεών
08-05-2018 @ 13:50
Ωραιότατο αγαπητή Γεωργία!!!
νικολακοπουλος θανάσης
08-05-2018 @ 23:41
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ
inokrini
10-05-2018 @ 03:11
Διαβατάρικα περνούν το δείλι
κι έχεις ελευθερίας βιος
μια φωτιά σου καίει τα χείλη
δεν είναι δώρο κανενός. ::hug.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο