για τους πρόσφυγες που ζουν ανάμεσά μας και πιο συγκεκριμένα γι' αυτούς που ζουν απέναντί μου, στο ετοιμόρροπο, παλιό κτίριο υπηρεσιών λιμένα!
Μ' ένα σακί στον ώμο τους, όλοι μαζί παρέα,
επήγαιναν να μείνουνε σε γκρέμισμα μεγάλο.
Τον απλωμό τους έκαναν σαν έβγαινε ο ήλιος
και τον μαζεύανε με μιας σα ΄φταναν τα κοράκια.
τζάμι θαμπό και με ρωγμή που έμοιαζε καθρέφτης
βάλαν καταμεσήμερο σε σάπιο γκρι σανίδι,
το ΄στησαν αντικριστά από ένα σκαμνουδάκι
και μάντεψε τι έκαναν! κουρείο να το ζηλέψεις!
κι έτσι που δεν τους γνώριζες
που φύγαν τα βρωμόμαλλα και έγιναν καινούργιοι
βγήκαν και περιμάζεψαν μια όμορφη αγέλη.
κι είχαν ο ένας δυο σκυλιά να τους 'φυλάν το βράδυ.
τι να σου κάνει το σκυλί που η γη δεν ήθελε το γκρι...
για να φανεί το θαλασσί δε ρώτησε κανέναν.
και τους επλάκωσε το γκρι και φύγαν τα κοράκια!
