| |
Φίλε μου πενηντάρισες
μα δεν μας ξεκαθάρισες
που πήγαν τα όνειρά σου
λιώσαν τα κέρινα φτερά σου
Τώρα που τα κονόμησες
ξέχασες και τις κόμισσες
κι απ’ τις αγάπες τις παλιές
πλούσιες πήρες αγκαλιές
Εμείς που γράφαμε ιστορία
στου σχολείου τα θρανία
και θυμάμαι μου χες τάξει
πως ο κόσμος θα αλλάξει
Μεγάλωσες και ξέχασες
και στην αγάπη έχασες
γιατί απ’ όλα πιο πολύ
την άνετη διάλεξες ζωή
Κι όταν στον δρόμο με κοιτάς
αλλού το βλέμμα σου γυρνάς
γιατί εγώ δεν προσπερνώ
ούτε ξεχνώ με τον καιρό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
