| |
Θα βγω στη θάλασσα το κύμα ν' αγναντεύω
Να αφουγκράζομαι του γλάρου τη μιλιά
Με τον αφρό να ταξιδεύω αγκαλιά
Και τις νυχτιές με το φεγγάρι να χορεύω...
Σκαρί το σώμα και τα χέρια μου κουπιά
Και για πυξίδα μοναχά τα δυο μου μάτια
Μες στου ορίζοντα να μπαίνω τα παλάτια
Του δελφινιού να με μαγεύει η γητειά...
Θα βγω στα πέλαγα π' ασήμι σπινθηρίζουν
Εκεί που λούζονται μ' αλάτι οι ψυχές
Εκεί που γίνονται κοράλλια οι ευχές
Και οι βυθοί όλες τις θλίψεις σου κοιμίζουν...
Κι ας έχει τέρατα που λένε φοβερά
Και τρικυμίες που παλεύουν να σε πνίξουν
Θά 'χουν προλάβει τ' άδεια στήθη μου ν' ανοίξουν
Για ν' ανασάνουν της αλμύρας τη χαρά...
Άλλωστε όλοι θα χαθούμε κάποια μέρα
Άλλος στο χώμα.. άλλος μέσα στο νερό
Μα εγώ στάσιμη να μείνω δεν μπορώ
Τα όνειρά μου φόρτωσα σε μια γαλέρα...
Κι έτσι αιώνια θαρρώ πως θα γυρίζω
Σαν πνεύμα ίσως.. σαν γαλάζιο ξωτικό
Σαν ένα άπιαστο στη γη αερικό
Ένα ανέσπερο σκοτάδι να φωτίζω...
7-8-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
