| |
Ζωή μου εσύ και θάλασσα, γλυκό πουλί της νιότης
δροσοσταλίδα της αυγής, κόρη της αθωότης
πλατύφυλλε βασιλικέ, λευκό μου εσύ κρινάκι
έβγα στο παραθύρι σου και δως μου, ένα φιλάκι.
Στάχυ χρυσό του λιβαδιού, με το μεστό καρπό
Πρίγκίπησσα κι αρχόντισσα, θα` ρθω να σου το πω
μπουκέτο τ` άστρα θα κρατώ, μ` ένα κορδελάκι
θα στα περάσω στο λαιμό, να λάμπεις κοριτσάκι.
Θα μάσω φύλλα κίτρινα, χρυσά του Φθινοπώρου
στρώμα να σου τα στρώσω,...κύματα του Βοσπόρου
κει θα σε ταξιδέψω εγώ, με βάρκα ασημί
αγκαλιές, θα σε στολίσω, με άσπρα γιασεμί.
Τις μουσικές του έρωτα, θα φέρω στην αυλή σου
με μαντολίνα και βιολιά, σονέτα, στο φιλί σου.
Ένα ταξίμι μάτια μου, για σένα εγώ θα παίξω
και τα λουλούδια του Μαγιού, στεφάνι θα στα πλέξω.
Σε σεντονάκια μεταξιού, θα σε προσμένω βράδυ
ένα φιλάκι ηδονής, θ` αφήσω για σημάδι
στην άλικη φλογίτσα σου, που έχεις στο λαιμό
το σημαδάκι θα κοιτάς, μ` ένα στεναγμό.
Να περιμένεις τις βραδιές, γλυκά θα σε κοιμήσω
και ένα Βαλς ένα Ταγκό, σε σένα το χαρίζω
χορός να είναι η ζωή, για σένα αγαπημένη
μια μελωδία, με βιολιά, εδώ θα σε προσμένει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
