| |
Η μοίρα μου με έριξε εδώ
σε τόπο αφιλόξενο και χώρα
που βρέχει κι όλο πάρτι κάνει η μπόρα,
που ήλιο δεν με αφήνουνε να δω
Που τα παιδιά δεν παίζουν με οβολούς
γιατί καραδοκούν στοιχειά στους δρόμους
που ρίχνουν τους Θεούς στους υπονόμους
κι οι λίγοι τους διχάζουν τους πολλούς
Πως θα ’ριχνα με μίσος ντουφεκιά
σε αυτόν που είχε φτιάξει το ντιζάϊν
που αδέρφι μου, μου χάρισε τον Κάϊν
και μάνα μου μιά Μήδεια κακιά
Πως θα ’θελα να πάρει ο γιαλός
εκείνους και ν’ αρνούμαι να τους σώσω
που στο άκουσμα: «γι’ αγάπη θα ματώσω»
με δείχνανε , και λέγαν: « ο τρελλός»
Η μοίρα μ’ έχει ρίξει σ’ ερημιά
που χιόνια τα λουλούδια τα πλακώνουν
που αδίστακτοι τα νιάτα καμακώνουν
κι ελπίδα μας αλλοίμονο καμιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
