| |
το ποσο θα ήθελα με την ασύμβατη έννοια για φιλο έναν λυκο δεν λεγεται. γνησιο- ας ειναι και άνθρωπος. όπως και μια αλεπού. να βγαινω στο βουνό και να συναντιομαστε. φιλος που αγαπαει να βγαινει και να γνωριζει την φυση, μου ειπε για τον λύκο, να ευχεσαι μονο να μη βρεθει μπροστα σου γιατι αν ειναι νηστικός δεν θα 'χεις απο που να φυγεις. η αληθεια ειναι όμως, πως δεν θα κουνηθώ. σαν μεσα σε όνειρο απο το οποιο δεν θέλω να ξυπνήσω, θα μεινω να τον κοιτω στα ματια, κι ό,τι είναι να γινει θα γινει. για 'καρμα' μιλάμε. μεχρι στιγμής συναντήθηκα με μια χελώνα. και συγκινηθηκα. απο βαθύτατη χαρα και τιμή που οταν τη σηκωσα στα χερια δεν εβαλε όπως πρώτα το κεφαλι μεσα στο καβουκι- όπως εκανε μόλις βρεθηκα μπροστα της να της κλεινω τον δρομο. επόμενο ήταν, μετά την επαφή, κι εγώ, να την αφησω καταγής χαιρετώντας την. με μια ευχή, που κανονικά, το άγριο και αγνό, η φύση, δεν έχει ανάγκη. και μεχρι να ξαναγυρίσω το κεφάλι να τη δω που απομακρυνεται, μεσα σε δυο λεπτά, βαρια-βαρια, ειχε εξαφανιστεί κι ούτε χορταρακι κουνιοταν, πουθενα. και εμεινα να αναρωτιέμαι, κατά ποσο αργη είναι η χελωνα τελικά, κι αν βγαζει φτερα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
