| |
[align=left] [B] [I]
. . . *~* Ανασκιρτούν οι πέρδικες *~*
Σα ζωγραφίζει ο ουρανός, με κόκκινο τον θόλο
της αρχοντιάς το πορφυρό
της νόησης τον πόθο!
Έτσι θα πουν πως λαχταρούν
τα βάθη της καρδιάς μου
άποψη που 'ναι στωικά
λαμπρή στ' ακούμπηγμα μου!
Τη δοτική αγάπη
κι ο έρωτας ακόμα, την ποθεί
γλυκό του γαλαξία αστεράκι
τη σκέψη, αρωματίζει το φιλί!
Ακούω την ανασαιμιά, στου σύμπαντος τη ρότα
που 'χει τ' αστέρια αγκαλιά
κι αναβοσβήνουν φώτα ...
Της νύχτας πολυέλεος, π' αγγίζει τη καρδιά μου
και τρεμοπαίζει άναρχα
"η ποθοφορεσιά μου"!
Πάλι μ' αγγίζει τον σφυγμό, το άναρχο σου κύμα
κι "ανασκιρτούν οι πέρδικες"
όταν γλυκοδιψάνε
που σπαρταρούν στο πέταγμα
και στα γλυκά φιλάκια!
. . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
