| |
Στης νιότης ξεπρόβαλε
του ονείρου σου άγγιγμα
στου πάθους την άνοιξη
γητειά στην γητειά.
Του πάγου το βλέμμα της
του θέρους το γελιο της
της πίκρας οι λέξεις της
στα χείλη φωτιά.
Χλωμό τριαντάφυλλο
καρφί δηλητήριο
του ειδώλου της θύμηση
μιας μνήμης φιλιά.
Τα μαύρα μάτια της
μάγια σε μια ματιά
χρυσάφι τα μαλλιά
του νότου η θωριά.
Μιας μελωδίας οι σκοποί
της θύμησης της η μορφή,
μίλι το μίλι να την βρούν
στο πλάι της για να χαθούν.
Αυγές κι αν ροδάνθισαν
χειμώνες κι αν κύλισαν
σε μια της θύμηση
σκιρτά η καρδιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
