Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 20-8-18
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269428 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 20-8-18
 
Οι στιγμές που νιώθω πως δεν ανήκω εδώ είναι ανυπόφορες,
Η φασαρία του κόσμου με τρομάζει,
Η νύχτα προσφέρει την δυνατότητα της επιλογής,
Στη μοναξιά και στη θλίψη βρίσκω οικειότητα, νιώθω ηρεμία, προστασία,
Μη προσπαθείς να εξηγήσεις τη στιγμή,
Μη παίζεις με τα όνειρα που καταστρώνει το μυαλό σου, βρίσκεσαι σε αναμονή και ο χρόνος μπορεί να τελειώσει πάντα εκεί που έχεις ξεχαστεί, έχεις χαθεί κάτω από το πέπλο του πένθους σου.
Η μνήμη θανάτου πρέπει να υπάρχει πάντα στο μυαλό σου,
Να σε κρατάει «ζωντανό» για να περάσεις με αξιοπρέπεια απέναντι όταν έρθει η ώρα, ταπεινά και αθόρυβα.
Υπάρχεις μόνο για να αγαπάς και να συγχωρείς,
Ο εαυτός σου κάτω απ΄ όλους και απ΄όλα… και το πνεύμα εξαγνίζεται.
Μιλάς πολύ και σκέφτεσαι λίγο,
Αν ξαναγινόμασταν παιδιά το άπειρο θα έμοιαζε κουκίδα.
Η λύπη σου βρίσκεται γύρω από τον εαυτό σου όσο εσύ τον εξυψώνεις για να πειστείς ότι υπάρχεις.
Τα μάτια της ψυχής είναι εκείνα που σου δείχνουν τον δρόμο, μακρύ, στενό, απλοϊκό, τόσο απλοϊκό που στο μυαλό σου φαίνεται περίπλοκο, γιατί έμαθες να μπερδεύεσαι ψάχνοντας νόημα σε πράγματα χωρίς ουσία.
Ευχήσου να λυτρωθεί η ψυχή από το σώμα, δεν πλανηθήκαμε από σκοπό, γιατί το θέλαμε, αλλά από άγνοια και απόγνωση, σαν άνθρωποι που αναζητούν την «Θεία τους φύση».
Το έλεος σου κλείνει όλη την αγάπη σου, μη με ξεχνάς, είμαι αδύναμη, προσωρινή, αφήνω στα χέρια σου την ύπαρξη μου μέχρι το τέλος που θα διαλέξεις για μένα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Πολλά μπορούσε τίποτα δεν έκανε και έζησε περιμένοντας να ζήσει
 
inokrini
20-08-2018 @ 13:36
Ευχήσου να λυτρωθεί η ψυχή από το σώμα, δεν πλανηθήκαμε από σκοπό, γιατί το θέλαμε, αλλά από άγνοια και απόγνωση, σαν άνθρωποι που αναζητούν την «Θεία τους φύση».
Το έλεος σου κλείνει όλη την αγάπη σου, μη με ξεχνάς, είμαι αδύναμη, προσωρινή, αφήνω στα χέρια σου την ύπαρξη μου μέχρι το τέλος που θα διαλέξεις για μένα. ::theos.::
smaragdenia
20-08-2018 @ 14:34
Υπάρχεις μόνο για να αγαπάς και να συγχωρείς,

ΑΝ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑΜΕ ΑΥΤΟ
ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο