| |
ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΚΙ
Μιά Κυριακη, καθίσαμε στου Βάγγου για ρακί,
κι ήρθε εκεί, ο φίλος, ο Μιχάλης, για κρασί,
κι όλο φέρε, ξαναφέρε, το κρασί και το ρακί,
σαν ποτάμι στα λαρύγγια, το αδειάζαμε με ασκί,
μέχρι που δεν πάει άλλο, σαν ψωφίμια, γύραμε,
όλοι μας, κάτω στο χώμα, και τα μάτια κλείσαμε,
και μας βρήκε, ένας μπάτσος, και μας εμπαγλάρωσε,
και στο τμήμα, άψε-σβύσε, όλους μας παράδοσε,
κοιμηθήκαμε την νύχτα, με δυό πόρνες, σερνικές,
που τις πιάσανε να κάνουν, βίζιτες, κανονικές,
ορκιστήκαμε, ξανά, να μην ξαναπιούμε τόσο,
όπως, τη ρακί ας πούμε, που μας άρεσε, ωστόσο,
από δω και στο εξής, με κρασάκι θα τη βρούμε,
τόπαμε, και δεν αλλάζει, ότι δεν ξαναμεθούμε.
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
