| |
Αυτές τις ώρες που η νύχτα δε κοιμάται
Δε περισσεύει ούτε μια λέξη να σου πω
Αυτές τις ώρες που η νύχτα δε κοιμάται
Για ευχές αστέρια, δε θα πέσουν απ'τόν ουρανό
Μοιάζει το όνειρο που έζησα μια νύχτα
Σαν ένα τίποτα, άσχημο, ασήμαντο, κενό
Με όρια στο άπειρο ο έρωτας μου
Γι' αυτό το αποτέλεσμα βγήκε μηδενικό
Διάλεξα μόνη αυτό το δρόμο να βαδίζω
Το πόνο που έχω δε θα μοιραστώ
Με ανθρώπους που φοβούνται να αγαπήσουν
Νομίζω... ήτανε να φύγω πιο σωστό
Αυτές τις ώρες που η νύχτα δε κοιμάται
Μία σκέψη βασανίζει το μυαλο
Είπες πολύπλοκος σε μένα ότι είσαι
Κι εγω κατέληξα να σε ερωτευτώ... Το «πολύπλοκος» που είπε, ήταν κουβέντα
γεμάτη πείρα και μυστήριο και γνώση...
ήταν ψαγμένος ο δικός σου, κι είχε ρέντα
πουλώντας «ύφος» κοπελίτσες ν’ απ’αυτώσει.... !
CHЯISTOS P | Κι εγώ τι γνώμη μου θα πω… Έτσι γιατί μ’ αρέσει,
να είμαι "λίγο" δίκαιος… Να κάθομαι στη μέση…
Το έστησα θεατρικά, για αυτό χαμογελάω…
Μα σοβαρεύω απότομα. Καθώς… τώρα απαντάω…
Είναι καλύτερα να έχεις μια εμπειρία;
Ή ένα όνειρο που απλά θα ξεχαστεί;
Ο προορισμός έχει για σένα σημασία;
Ή το ταξίδι (-η εμπειρία στη ζωή;-)
Σωστό ή λάθος δεν υπάρχει στην ουσία,
ο κάθε δρόμος… πάντα στο ίδιο οδηγεί…(!)
Καθένας πάντα, στη ζωή πηγαίνει μόνος,
κι αν συμπορεύεται είναι από επιλογή.
Εγώ… Λέω "πολύπλοκο" το κύβο αυτό… του Ρούμπικ…
γιατί μ’ αυτό το τέχνασμα, πολύ βρήκα πλοκή,
ως που στο τέλος έβρισα, (και δεν το συνηθίζω)
και τότε τον παράτησα... Aπό επιλογή…
Μα άλλος που τον εξέτασε και σκέφτηκε λιγάκι,
βρήκε σε ‘κείνον νόημα, ξεκάθαρες πλευρές.
Κι έτσι σαν παρομοίωση εμένα έχει διδάξει…
«Πρέπει στο τέλος να μπορείς… δε φτάνει απλά να θες!»
Κι φταίει αυτός ο έρωτας, που δεν ακούει λέξη!
Αν θέλει, ερωτεύεσαι και αν δεν θέλει, φεύγεις...
Κι ως από μηχανής θεός κανένας δεν τον κρίνει,
έτσι... Για λάθος ή σωστό κανείς δεν έχει ευθύνη…
Skylight |
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
