| |
| | Η ζωγράφος |  | | |
Εκεί που αδειάζει η ψυχή
κι οι λεξεις μου στερευουν,
εκεί που τα αισθήματα
πετούν μακριά και φεύγουν,
εκεί που λόγια λέγονται,
μα ήχο πια δεν έχουν,
εκεί που αυτά που αισθάνομαι
από εσένα απέχουν,
εκεί να ψάξεις να με βρεις,
εκεί θα 'μαι να γράφω...
Θα 'ναι για κάποια που έχασα
για μια παλιά ζωγράφο,
που με πινέλο και μπογιά
πήγε να ζωγραφίσει,
μα όμως αποφάσισε τη ζωγραφιά να σκίσει...
Γιατί ήταν το χαρτί παλιό
και η μπογιά της λίγη,
γιατί ο φόβος τη νικά
κι η σκέψη της την πνίγει,
γιατί νομίζει το χαρτί γρήγορα θα χαλάσει
κι ότι και αν ζωγράφιζε σύντομα θα το χάσει...
Μα το χαρτί και η μπογιά ένα γίνονται σώμα
και τώρα τα κομμάτια τους ακούμπησαν στο χώμα...
Ζηλεύουν όμως τ' αδειανά, αυτά που έχουν χρώμα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Κων/νος Ντζ
14-09-2018 @ 16:02 | Θα 'ναι για κάποια που έχασα
για μια παλιά ζωγράφο,
που με πινέλο και μπογιά
πήγε να ζωγραφίσει,
μα όμως αποφάσισε τη ζωγραφιά να σκίσει…
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
14-09-2018 @ 17:41 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Ροδολφος
17-02-2019 @ 22:01 | Με μάγεψες :) ::rol.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
