Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μυρωδικά και μανουσάκια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130805 Τραγούδια, 269467 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μυρωδικά και μανουσάκια
 Καλησπέρα φίλοι μου, ναι..μου λείπει πολύ σήμερα, ήθελα τόσο πολύ να μοιραστώ την χαρά μου μαζί της. Καλό δρόμο Γιάννη.
 
Από τα γράμματα στη Μεταξία

Αγάπη μου είσαι καλά εκεί
σήμερα σ` άναψα κερί
σε κοιτάω, που μου γελάς
χαρούμενη, είσαι για μας.

Δεν τρώει ο πόνος τα σωθικά μου
δεν σε ξεχνώ ποτέ καρδιά μου.
Έξη χρόνια δεν τρώω γιουβαρλάκια
άρρωστη..τα έτρωγες..φαρμάκια.

Τότε..εσύ αδύναμη πολύ
κι` εγώ είχα χάσει την ζωή,
σ'ημερα, τα` βαλα στην κατσαρόλα
θα ξεπεράσω, πολλά! όλα.

Θα βγω να ζήσω, να γελάσω
και θα σου έρθω, όταν γεράσω.
Παρεούλα να` μαστε μαζί
σε μια Παραδεισένια αυλή.

Όσοι αγαπημένοι φύγαν
ψηλά στα περβόλια πήγαν
κι` όσοι είμαστε εδώ
εκει θα στήσουμε χορό.

Την Μάνα θα` χουμε μαζί
Πατέρα!! που δεν έχω δει.
Μα πάνω απ` όλα εσένα καρδιά μου
να σου μιλώ για τα δικά μου.

Να μ` ακούς προσεχτικά
σε κάμπους με μυρωδικά
μυρωδικά και μανουσάκια
στ` αγαπημένα σου ,χεράκια.

Σ` ευχαριστώ παλικάρι μου, μακάρι να ήταν εδώ, πολλές από τις συμβουλές της ακολούθησα, το αφήνω εδώ γραμμένο, να ξέρεις ήταν κι η Μεταξία Ελληνίδα μάνα, και για την μάνα σου ακόμα.

21-9-2018-
Αδαμοπούλου Γεωργία.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
21-09-2018 @ 16:00
::love.:: ::love.:: ::love.::
smaragdenia
21-09-2018 @ 16:27
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΑΝ
ΥΠΕΡΟΧΟ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΥ.....
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
21-09-2018 @ 17:52
Παρατηρώ 6 χρόνια μετά πόσο (ατζαμίδικο! ) είναι το ποιηματάκι, μην ξεχνώντας ποτέ ότι το πρώτο ποιημα που έγραψα ήταν για την Μεταξία, ένα βράδυ πριν τα 40,να βολέψω κάπου το σπαραγμό μου κι` ύστερα πήρα το μολυβάκι ...που μου άφησε κληρονομιά....μιλώ μονάχη στα χαρτιά.
Δεδομένων των ευκαιριών που δεν έχω τώρα πια για μάθηση....θαρρώ καλούλια τα πάω, όταν δεν γράφω σιδηρόδρομους!! να ξορκίσω ότι με καίει, η να βάλω ..........πλούσια!!!!! και τις χαρές μου, να είστε όλοι σας καλά, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.::
aridaios
21-09-2018 @ 21:04
::love.::

Υπεροχοοοοοοοοοοοοοοοοοο.
Ολο το ποιημα σου
μια εικονα γλυκια... ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο