| |
Πέρασαν όμορφα τα πρώτα μου τα χρόνια
ήρθε βαριά της ωριμότητα σκιά
καθώς βαδίζω κουρδισμένο στρατιωτάκι
μες της ζωής μου τα παράξενα στενά
είναι η ζωή μου μια εφήμερη μπαλάντα
είναι όμως κι ένα μονοπάτι φωτεινό
απ΄ τη δική της την ολόφωτη βεράντα
σε πρωτοείδα σένα φόντο πια μουντό
είσαι η ζωή μου η χαρά μου και η θλίψη
είσαι το πιο όμορφο της νιότης μου φιλί
είσαι το πιο γλυκό στη ζήσης μου μεθύσι
είσαι καρδιά μου ένα μαγικό νησί
σε σένα έρχομαι τις νύχτες και κουρνιάζω
σε επιθυμώ σαν παραλία εξωτική
σε αισθάνομαι, σε νοιώθω σ' αγκαλιάζω
σε αγαπώ για πάντα μοίρα μου σκληρή
ζωή ουρλιάζω να γευτώ τη συντροφιά της
ζωή πονάω μην μου παίρνεις την χαρά της
ζωή υποφέρω από τη μνήμη απ΄ τα φιλιά της
ζωή δεν θέλω ούτε ώρα μακριά της
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
