Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο τελευταίος των ρομαντικών
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο τελευταίος των ρομαντικών
 Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!
 
Καθ’ αυγή όταν ξυπνάω
δε μιλώ και ας πονάω.
Στης καρδιάς τα καλντερίμια
της αγάπης τα συντρίμμια
σαν τ’ αγρίμια αλυχτούν.

Τα κεφάλια εξουσίας
μάζες δίχως νόες ουσίας
στήνουν και τις κατευθύνουν
κ’ οι ρομαντικοί που φθίνουν
ίχνη αφήνουν πριν χαθούν.

Τα νωπά στο χώμα χνάρια
λιγοστά ‘ναι και ανάρια
όμως κάποιο απ’ τα ίχνη
την παράδοσή μας δείχνει.
Λύχνοι τεθλιμμένων φώτων.

Ιερή σπονδή στον Δία
στο βωμό η ευωδία
των ελαίων, των ορέων
των χαμένων και ωραίων
κι ανιδιοτελών ερώτων.

Αρλεκίνοι, κολομπίνες
τούτοι, εκείνοι με κομπίνες
παίζουν ούτι πιερότοι
τους ρωτώ, δεν παίρνω διότι
κι ότι βλέπω αχταρμάς.

Κάθε μέρα που ξυπνούσα
δεν μιλούσα κι ας πενθούσα.
Τώρα ακοίμητος κοιμάμαι
δεν θυμάμαι αν θυμάμαι
πότε ήμασταν ομάς.

Ποιητή μου στα πρωτόλεια
έμεινες και πορτοφόλια
ψάχνεις πλούσιων μαικηνών
γράφεις για των Μυκηνών
μη κοινών θνητών τους θρύλους.

Φαρισαίοι πλουμιστοί
λευτερώσατε ληστή
κι ο Χριστός ο Ναζωραίος
που ήταν ταπεινός κι ωραίος
στ’ άκρα του ένιωσε τους ήλους.

Τις παλιές μας τις ιδέες
ποιοι τις βύθισαν; K’ οι νέες
λάμνουν προς την πρόσοδο
μ’ οδηγό την πρόοδο
κι άγη μάγοι γέννησαν.

Στ’ αύριο οδηγούμαστε
στα παιδιά διηγούμαστε
πράξεις κλέους, Αισώπου μύθους
μα τους τοίχους με τους λίθους
του ήθους, ποιοι τους γκρέμισαν;

Κάθε μέρα που ξυπνάω
στα παλιά θέλω να πάω
σαν μ’ αγγίζει γόου αχός.
Γκρίζος ουρανός δακρύζει
με τη σήψη που αντικρίζει
Θε μου νιώθω μοναχός…



Η λέξη παράδοση με διπλή έννοια
της λαϊκής παράδοσης και της παράδοσης άνευ όρων















 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είμαι αξιών προασπιστής κι έχω καθήκον, χρέος, να είμαι αγνός, ανθρωπιστής κι ως Έλληνας ωραίος...
 
smaragdenia
07-10-2018 @ 09:38
Κάθε μέρα που ξυπνάω
στα παλιά θέλω να πάω
σαν μ’ αγγίζει γόου αχός.
Γκρίζος ουρανός δακρύζει
με τη σήψη που αντικρίζει
Θε μου νιώθω μοναχός…

ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ
ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΑΒΟΗΘΗΤΟΙ ΑΝ ΟΧΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ......ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ......
**Ηώς**
07-10-2018 @ 10:17
Τώρα ακοίμητος κοιμάμαι
δεν θυμάμαι αν θυμάμαι......
Α ν ε π α ν ά λ η π τ ο Μπάμπη
εμπνευσμένο σε βρίσκω...

βάλε ένα κρασάκι και άκου https://www.youtube.com/watch?v=-B1Z6mWTz8Y ::blush.:: ::hug.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
07-10-2018 @ 11:25
::up.:: ::theos.:: ::theos.::
Oλύμπιος-Θεός
07-10-2018 @ 11:50
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Κατράκης
07-10-2018 @ 11:55
Κάθε μέρα που ξυπνούσα
δεν μιλούσα κι ας πενθούσα.
Τώρα ακοίμητος κοιμάμαι
δεν θυμάμαι αν θυμάμαι
πότε ήμασταν ομάς.

Υπέροχα γραμμένο Μπράβο Μπάμπη !!!!!
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Μ.Ελμύρας
07-10-2018 @ 12:24

Καλημέρα,ποιητή!!
Υπέροχα γραμμένος και και ουσιαστικός λόγος!

::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
07-10-2018 @ 12:38
Πάρα πολύ ωραίο, Χαράλαμπε!

::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
Άηχος
07-10-2018 @ 12:45
Εξαιρετική γραφή που αναδεικνύει το ταλέντο σου στην ποίηση
και την βαθιά ορθολογική σου σκέψη!
Συγχαρητήρια!!
inokrini
07-10-2018 @ 13:12
Στ’ αύριο οδηγούμαστε
στα παιδιά διηγούμαστε
πράξεις κλέους, Αισώπου μύθους
μα τους τοίχους με τους λίθους
του ήθους, ποιοι τους γκρέμισαν; ::theos.:: ::theos.::
Νέτα-σκέτα
07-10-2018 @ 13:34
Το χθες ήταν πολύ χειρότερο από το τώρα. Απλώς το εξιδανικεύουμε.
Η γιαγιά μου μου διηγιόταν απίστευτα πράγματα που γινόντουσαν.
Η κάθε ημέρα ήταν και ένας εφιάλτης.Τι να θυμηθούμε την κατοχή και την πείνα; τους εμφύλιους που η ζωή δεν κόστιζε τίποτα;
Συνανθρώπους σου που σε τύλιγαν σε μια κόλα χαρτί
και σε κάρφωναν σε μια ανελέητη εξουσία; Μόνο στην ΜΑΚΡΌΝΗΣΟ
βασανίστηκαν 100000 άνθρωποι ,κυρίως νέοι και πολλοί πεθάνανε η
τρελάθηκαν.Εδώ στην Μάνη μετά την κατοχή υπό την προστασία του
επίσημου κράτους της δεξιάς, δρούσαν ένα σωρό συμμορίες πρώην
ταγματασφαλιστών που σκότωναν και έκλεβαν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.Να θυμηθούμε την χούντα που και οι τοίχοι είχαν αυτιά; Τους δασκάλους και τους γονείς που κακοποιούσαν τα παιδιά για να γίνουν δήθεν άνθρωποι;Ας μην εξωραίζουμε λοιπόν ένα παρελθόν
απάνθρωπο.Μη βάζουμε την νοσταλγία πάνω από την λογική και ας
αφήσουμε το ανύπαρκτο κλέος στα ντουλάπια της λήθης.Είπαμε
τα ηθικοπλαστικά κηρύγματα δεν ωφελούν. Σαν πρόκες πρέπει να
καρφώνονται οι λέξεις, να μη τις παίρνει ό άνεμος ,έλεγε ο μεγάλος
Αναγνωστάκης.

::sneak.::
Νέτα-σκέτα
07-10-2018 @ 13:33
Έτσι ρε ωσαννατζήδες σκεπτόμαστε.Βάλτε λίγη κριτική στα σχόλια σας.
Απαλλαγείτε από ανώφελες υμνωδίες.Αυτό σημαίνει διάλογος.
Μάθατε να έχετε αναλυτική σκέψη. Έτσι βοηθάει ο ένας τον άλλο.
::sneak.::
kapnosa-v-ainigma
07-10-2018 @ 13:54
::love.:: ::love.:: ::love.::
Χρυσικάκης
07-10-2018 @ 19:49
Υπάρχουν πολλοί σαν και σένα φίλε !!
Τα γράφεις υπέροχα!!
Μαυρομουστάκης
07-10-2018 @ 21:21
Σας ευχαριστώ!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο