| |
Κάτι μπουρίνια των ατίθασων καιρών
σε Λαιστρυγόνων αμμουδιές σ’ έχουν ξεβράσει
με τις φοβίες των λιπόψυχων φρουρών
είκοσι χρόνων, κι έχεις μάτια μου γεράσει
Μ’ εξομολόγο Μυρμιδόνα στ’ ανοιχτά
πίσω απ’ την Τροία, προς τις πύλες της Φρυγίας
τα σ’ αγαπώ σου τα φοράς αναρριχτά
κι η Καλυψώ, προς τα βαθιά της Ωγυγίας.
Δύσκολες ώρες να μου πεις: «θα ‘μαι κοντά»
ψάχνεις πολέμους , τις αιτίες ν’ αναλύσεις
κι όταν ρωτάω, το φεγγάρι μου απαντά:
«στων Φαραώ τη γη θα βρεις αυτές τις λύσεις»
Αυτό σου τ’ όχι με οδηγούσε στον πνιγμό
γι’ αυτό με βλέπεις στης νυχτιάς το ξεροβόρι
μάλλον δεν σου άρεσε που σου είπα με λυγμό:
Θα σ’ έχω μάνα , και τροτέζα μου , και κόρη!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
