Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ο Αετός της Αττικής
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130386 Τραγούδια, 269367 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο Αετός της Αττικής
 Ζήτω αδέσμευτος να εκφράζομαι ελευθέρα μπορώ; Κι από σας κανείς δεν την ορίζει, κι από σας κανείς δεν την κρατεί την ακέρια Δικαιοσύνη και την ακομμάτιαστη Αρετή• Γιατί σέρνουν όργητες και µίση πάντα, εσάς δεξά κι εσάς ζερβά. Κωστής Παλαμάς
 
Εμείς…

Εμείς… οι γεννημένοι από τ΄ άστρα.
Εμείς …που μια μέρα θα γίνουμε θεοί!
Εμείς… το επικρατέστερο είδος του πλανήτη!
Εμείς… η συνομοταξία των θηλαστικών.
Εμείς… με θηλές και με συνείδηση!
Εμείς …που καλλιεργούμε την ψυχή μας.
Εμείς …πως κρύβουμε τόση κακία μέσα μας;
Εμείς… πως κάνουμε τέτοια καταστροφή;
Μήπως δεν είμαστε εμείς;

Αφιερωμένο στους νεκρούς της φωτιάς

Κοιτά πως κλαίει ο αετός πετά μακριά και λέει
μονάχα στάχτη άφησαν και τέφρα του θανάτου,
τον μακελάρη Ιούλιο άνεμοι αβυσσαλέοι
οι εμπρηστές που έκαψαν τα Αττικά βουνά του.

Και στον αγέρα γύρω του πετούσαν αγκαλιά του
τ’ αποκαΐδια της φωτιάς σταγόνες πυρωμένες,
πύρινα και τα δάκρυα σαν βγάζει την λαλιά του
στριγκή πνιχτή από βαθιά ν’ ακούσουν οι ποιμένες.

Δακρύζουν τα Γεράνεια σπαράζει ο Κιθαιρώνας
μαλλιοτραβιέται η Πάρνηθα και χύνει μαύρο δάκρυ,
γιατί τους κάψαν τα δεντριά και θα ‘ρθει ο χειμώνας
για να τα βρει ολόγυμνα των ποταμών η άκρη.

Μες τα κορμιά τους τα γυμνά γλιστράνε τα ποτάμια
σαν καταρράκτης αμμουδιάς σε λόφους της ερήμου,
τα σχοίνα δεν τα σταματούν μήτε και τα καλάμια
κι’ αναζητούν την θάλασσα σαν νόστοι τ΄αποδήμου.

Τι κρίμα που τους πήρε η γη τις μέρες των μαρτύρων
Πεντέλη αρχέγονο βουνό και τόπε του ακράτου,
πως κατεβάζεις τις φωτιές με χρώματα πορφύρων
και τους γεμίζεις φέρετρα και τάφους του θανάτου;

Πεντέλη μου αρχοντική και συ Υμηττέ τρελέ μου
με τους καμένους άδικα στα σπλάχνα σας θαμμένοι,
βλαστήστε ανθίστε γρήγορα βόηθα θεέ καλέ μου
για να βρουν τον τόπο χλοερό οι αδικοχαμένοι.

Α. ΓΡΥΠΑΡΗΣ




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-10-2018 @ 01:17
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
20-10-2018 @ 08:19
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Κων/νος Ντζ
20-10-2018 @ 08:41
::up.:: ::up.:: ::up.::
Χρυσικάκης
20-10-2018 @ 08:52
Αυτοί είμαστε εμείς φίλε!!
Υπέροχο ποίημα!!
oneiropola
20-10-2018 @ 10:10
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
20-10-2018 @ 17:06
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Άηχος
20-10-2018 @ 21:27
Μου άρεσε πολύ ο τρόπος που προσέγγισες το θέμα.
Για την ποιητική σου δεινότητα και ικανότητα δεν χρειάζεται να επαναλάβω τον θαυμασμό μου. Είναι γνωστός!
Εξαιρετικό ποίημα σε όλα του!
vasilis g.
20-10-2018 @ 21:33
Πολύ δυνατός...!!!

::up.:: ::up.:: ::up.::
πανσελινος
20-10-2018 @ 22:22
Πεντέλη μου αρχοντική και συ Υμηττέ τρελέ μου
με τους καμένους άδικα στα σπλάχνα σας θαμμένοι,
βλαστήστε ανθίστε γρήγορα βόηθα θεέ καλέ μου
να βρουν τον τόπο χλοερό οι αδικοχαμένοι.

.....................!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
24-10-2018 @ 20:30
24-10-2018, Σήμερα το διάβασα και συγκλονίστηκα, ένιωσα πως κάποιος με νιώθει, μπορεί να καταλάβει την φουρτουνιασμένη ψυχή μου που λύγισε μπροστά σε τόσο άδικο θάνατο, λύγισε κι άρχισε να γράφει τρελά με απόγνωση για το τόσο μεγάλο έγκλημα, δίχως τιμωρία.Πέρασαν μέρες πολλές μέρες κι εγώ κοιτώ τα ερείπια που κάποτε στέγαζαν ζωές, στέγαζαν παιδικά γέλια, στέγαζαν ζευγάρια που είχαν τόσο μοχθήσει για ένα μικρό σπιτάκι στην θάλασσα με αυλή και ένα γεράνι στη γλάστρα. Γίναν όλοι εδώ αριθμοί προς επιδότηση! τα γυαλιά βρήκαν άλλα θέματα που πουλάνε σήμερα πιο πολύ, τι κι αν δεν έχουν αρκετοί ούτε παπούτσια στο Μαρτυρικό Μάτι, τους ξέχασαν ,όλοι τους ξέχασαν ως κι ο Πρωθυπουργός της χώρας...που θα επέστρεφε!!!!Ουαί υμίν Φαρισαίοι Υποκριτές ουαί υμίν, φτιάξατε το Σύνταγμα στα μέτρα σας και δεν μπορεί να σας τιμωρήσει κανείς, καμιά δικαιοσύνη!!Σας τιμωρούν κάθε μέρα οι ψυχές αυτών που έμειναν πίσω, οι δικές μας, όσων δεν ξέχασαν μήτε θα ξεχάσουν και στην ζωή....όλα είναι μια επιστροφή, θα την λάβετε, αργά η γρήγορα θα την λάβετε, ευχαριστώ φίλε. ::love.:: ::love.:: ::love.::
inokrini
21-11-2018 @ 18:41
::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο