Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Περί φιλίας κατά τον Αριστοτέλη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130386 Τραγούδια, 269367 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Περί φιλίας κατά τον Αριστοτέλη
 



Σε ηλικία 17 ετών, ο Αριστοτέλης γράφτηκε στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην οποία θα έμενε για 20 χρόνια.

Ο νεαρός Αριστοτέλης θα γινόταν ο καλύτερος μαθητής της Ακαδημίας που ιδρύθηκε από τον άνθρωπο που έμεινε στην ιστορία ως ο πατέρας της φιλοσοφίας. Είχε, βλέπετε, την τάση να κάνει πολλές ερωτήσεις και να απαντά σε ακόμα περισσότερες.

Η ακριβής χρονολογία της αναχώρησής του από την Ακαδημία είναι αμφιλεγόμενη, αλλά εικάζεται πως έφυγε λίγο μετά τον θάνατο του Πλάτωνα, καθώς δεν του άρεσε η νέα τάξη των πραγμάτων στη σχολή, μετά τη «φυγή» του δασκάλου του. Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν, θα διαφωνούσε με πολλές από τις βασικές ιδέες του.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε πόσα ακριβώς έγραψε ο Αριστοτέλης, αλλά ακόμα και από αυτό το μέρος της δουλειάς του που έχει διασωθεί μέχρι σήμερα, είναι ασφαλές να συμπεράνουμε πως το εύρος των θεμάτων που ασχολήθηκε, είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Όλα τα πεδία, επιστημονικά και μη, από την αστρονομία και τη φυσική, μέχρι την ηθική και τα οικονομικά, έχουν επηρεαστεί από τον Αριστοτέλη. Για παραπάνω από 2.000 χρόνια μετά τον θάνατό του, έχει κατορθώσει να παραμείνει ένας από τους πιο γνωστούς στοχαστές της ιστορίας.

Ενώ, λοιπόν, η επιρροή του είναι φανερή σε πολλά θέματα της σημερινής εποχής, κάποιες από τις πιο εύστοχες παρατηρήσεις του σχετίζονται με τη φιλία. Έβλεπε τη φιλία ως μία από τις πραγματικές χαρές της ζωής και θεωρούσε πως για να ζήσει κάποιος μια ευτυχισμένη ζωή, χρειάζεται μια πραγματική φιλία. Με δικά του λόγια:

«Η φιλία είναι ένα είδος αρετής ή τουλάχιστον συνυφασμένη με την αρετή. Εκτός όμως απ΄ αυτό, η φιλία είναι και πράγμα πάρα πολύ αναγκαίο στη ζωή του ανθρώπου, γιατί κανείς δεν θα προτιμούσε να ζει χωρίς φίλους, έστω κι αν έχει στην κατοχή του όλα τα άλλα αγαθά. Γι΄αυτό ακόμα και οι πλούσιοι και εκείνοι που κατέχουν αξιώματα και πολιτική εξουσία, πιστεύουν ότι η παρουσία φίλων είναι πολύ μεγάλη ανάγκη. Εξάλλου οι άνθρωποι στη φτώχεια και στις άλλες δυστυχίες τους, πιστεύουν ότι το μόνο καταφύγιο είναι οι φίλοι. Επιπλέον, οι φίλοι συνδράμουν τους νέους, ώστε να τους αποτρέψουν από τα λάθη, και, προκειμένου, για τους μεγάλους στην ηλικία, τους φροντίζουν και αναπληρώνουν τις δυνάμεις που τους λείπουν. Δύο πηγαίνουν μαζί, διότι και οι δυο είναι πιο ικανοί να κατανοήσουν από κοινού και να ενεργήσουν».

Οι συμπτωματικές φιλίες

Ο Αριστοτέλης υπογράμμισε δύο συνηθισμένα είδη φιλίας που βασίζονται περισσότερο στη σύμπτωση, παρά στην πρόθεση.

1) Φιλία ωφελιμότητας

Η πρώτη είναι η φιλία που βασίζεται στην ωφελιμότητα. Σε αυτό το είδος φιλίας, τα δύο μέρη δεν τρέφουν αληθινά φιλικά συναισθήματα, αλλά διατηρούν τη σχέση τους γιατί αποκομίζουν οφέλη.

Αυτή η φιλία, δεν είναι μόνιμη. Όταν τελειώνουν τα οφέλη, συνήθως τελειώνει και η φιλία. Ο Αριστοτέλης παρατήρησε πως αυτή η σχέση είναι πιο συνηθισμένα ανάμεσα σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.

Ένα σωστό παράδειγμα τέτοιας φιλίας, είναι οι σχέσεις που φτιάχνουμε με συνάδελφους στη δουλειά. Μπορεί όντως να περνάμε καλά μαζί, αλλά μόλις η κατάσταση αλλάξει, συνήθως αλλάζει και η φύση της σχέσης μας.

2) Φιλία απόλαυσης

Αντίστοιχα, το δεύτερο είδος συμπτωματικής φιλίας βασίζεται στην απόλαυση. Αυτό, όμως, είναι πιο συνηθισμένο σε νεαρούς ανθρώπους. Είναι το είδος φιλίας που παρατηρείται ανάμεσα σε συμμαθητές, συμφοιτητές και άτομα που ανήκουν στην ίδια αθλητική ομάδα.

Η πηγή της φιλίας είναι πιο συναισθηματική, αλλά ταυτόχρονα, είναι το είδος της φιλίας που συνήθως κρατάει λιγότερο. Μόλις τα ενδιαφέροντα των φίλων πάψουν να είναι κοινά, σταματάει και η απόλαυση και κατά επέκταση, η φιλία. Συνήθως, αυτό συμβαίνει, επειδή μεγαλώνουμε, ωριμάζουμε και αλλάζουμε.

Οι περισσότερες φιλίες, ανήκουν σε αυτές τις δύο κατηγορίες και ενώ ο Αριστοτέλης ποτέ δεν τις χαρακτήρισε με αρνητικό τρόπο, πίστευε πως το μικρό βάθος τους περιόριζε την ποιότητά τους.

Είναι καλό, για την ακρίβεια, είναι απαραίτητο, να έχουμε συμπτωματικές φιλίες, αλλά μπορούμε να τα πάμε ακόμα καλύτερα.

Η φιλία της αρετής και του αγαθού

Η τελευταία μορφή φιλίας που κατέγραψε ο Αριστοτέλης είναι η καλύτερη από όλες. Αντί να βασίζεται στο συμφέρον ή στην απόλαυση, το τρίτο είδος φιλίας βασίζεται στην κοινή εκτίμηση των αρετών και των ιδανικών, ανάμεσα στα δύο μέρη. Είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι και οι αξίες, τις οποίες αντιπροσωπεύουν που αποτελούν το κίνητρο διατήρησης των φιλικών δεσμών.

Συνήθως, αυτή η φιλία κρατάει μέχρι τέλους, αλλά για τη δημιουργία της απαιτείται η ύπαρξη ενός βασικού επίπεδου καλοσύνης στο καθένα από τα δύο άτομα. Σαν να μην έφτανε αυτό, απαιτούν χρόνο και εμπιστοσύνη για να σφυρηλατηθούν σωστά.

Οι άνθρωποι που δεν έχουν ενσυναίσθηση και δεν νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους συχνά αποτυγχάνουν να αναπτύξουν τέτοιες σχέσεις και καταλήγουν στα πρώτα δύο είδη φιλιών. Ο κάθε άνθρωπος έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει αυτό το επίπεδο φιλίας με κάποιον που ξέρει πολύ καλά, τον έχει δει στη χειρότερη φάση της ζωής του και έπειτα τον είδε να την ξεπερνάει. Το ίδιο πράγμα ισχύει και για φίλους που αντιμετώπισαν και ξεπέρασαν μαζί τις ίδιες δυσκολίες.

Πέρα από το βάθος και την οικειότητα που προκύπτει σε αυτές τις σχέσεις, η ομορφιά τους κρύβεται και στο γεγονός πως συμπεριλαμβάνουν τα πλεονεκτήματα και από τα δύο προηγούμενα είδη φιλίας. Είναι ωφέλιμες και απολαυστικές.

Όταν σέβεσαι τον άλλον και νοιάζεσαι για το καλό του, χαίρεσαι και μόνο που είσαι μαζί του, μπορείτε να βρείτε πράγματα που θα διασκεδάσουν και τους δύο σας, αλλά και να βοηθήσετε ο ένας τον άλλον.

Αυτές οι σχέσεις απαιτούν χρόνο και προσπάθεια, αλλά όταν ανθίσουν, οι καρποί τους είναι η εμπιστοσύνη, ο θαυμασμός και το δέος, δηλαδή οι πιο γλυκοί καρποί που έχει να μας προσφέρει η ζωή.

Δείξε μου τον φίλο σου…

Αν σε διαβάζουν για πάνω από 2.000 χρόνια, τότε κάτι πρέπει να έχεις κάνει σωστά.

Ο Αριστοτέλης μάς έμαθε να εξετάζουμε τον κόσμο εμπειρικά και ενέπνευσε γενιές στοχαστών και φιλοσόφων να αναθεωρήσουν τον ρόλο και την αξία της ηθικής στην καθημερινότητά μας.

Για τον μέσο άνθρωπο, όμως, τα πιο χρήσιμα διδάγματα του Αριστοτελή, με αξία και στη σημερινή εποχή, είναι αυτά που σχετίζονται με τις καλές σχέσεις. Ο Αριστοτέλης είδε την αξία των συμπτωματικών φιλιών, αλλά η προσωρινή τους φύση, τον έσπρωξε να να τις απορρίψει. Στα μάτια του, δεν είχαν γερά θεμέλια.

Για αυτό τον λόγο, επιχειρηματολόγησε υπέρ της καλλιέργειας ενάρετων σχέσεων, οικοδομημένες σε καλές προθέσεις, προσπάθεια και αμοιβαία εκτίμηση του χαρακτήρα και της καλοσύνης που έχει η κάθε πλευρά. Ήξερε πως το πέρασμα του χρόνου δεν θα μπορούσε να φθείρει μια τέτοια φιλία. Αντίθετα, πιθανώς θα την ενίσχυε. Για τον Αριστοτέλη, λίγα πράγματα πλησίαζαν την αξία μιας τέτοιας φιλίας.

Και η σκέψη του έχει βάση. Σε τελική ανάλυση, οι δεσμοί που δημιουργούμε με τους άλλους, διαμορφώνουν την ποιότητα ζωής μας. Είμαστε και γινόμαστε, τα άτομα με τα οποία συναναστρεφόμαστε.

Πηγή: Quartz, Επιμέλεια Κειμένου: Χρήστος Κανελλόπουλος





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
nightwolf
20-10-2018 @ 09:42
Παρακολουθώ εδώ μέσα νέα και παλιά μέλη ν' αποκαλούνται ''φίλοι''
Ωραίος φίλε μου
Μπράβο φίλε μου
αυτός είσαι φίλε μου
Εχει χάσει το νόημά της η λέξη....
Οι φιλίες χτίζονται με τα χρόνια, με τις συμπεριφορές, ......

Εσείς εδώ φίλοι αποκαλείστε
αν όμως δοκιμάσετε να φιληθείτε
θα δηλητηριαστείτε....
ΒΥΡΩΝ
20-10-2018 @ 10:31
::theos.:: ::rock.:: ::theos.::
Νικηφόρος Μελάς
20-10-2018 @ 11:13
Καταρχήν μπράβο σου που ανέβασες ένα τέτοιο θέμα! Διότι είναι κοινωνικό και προάγει το γενικό καλό. Έχει δίκιο ο Αριστοτέλης 100% είμαι και εγώ αυτής της άποψης… η φιλία είναι ιερό πράγμα ! Άλλα όσο αφορά το σχόλιο για τους νέους του σάϊτ εάν συμπεριλαμβάνεις και εμένα μέσα σε αυτούς (αν όχι ζητώ συγγνώμη) η εξήγηση είναι απλή. Σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλέον όλοι μας έχουμε αποκτήσει «διαδικτυακούς φίλους» στην ουσία είναι όλοι ψεύτικοι ! Δεν έχουν καμία σχέση με τους αληθινούς φίλους, και αυτό είναι απλό να το διαπιστώσεις εάν ζητήσεις 5 ευρώ από τον καθένα ! Ένας αληθινός φίλος θα έδινε και την ψυχή του, αυτοί θα σε σβήσουν αμέσως από φίλο ! Είναι από τα κακά της εποχής μας και εμένα θα μου άρεσε να υπάρχει περισσότερη αληθινή επικοινωνία με τους ανθρώπους, άλλα η τεχνολογία βλέπεις μας πάει αλλού. Αντί λοιπόν να λέμε διαδικτυακέ φίλε λέμε απλά φίλε, δεν σημαίνει ότι το εννοούμε κιόλας. Σ’ ευχαριστώ που με διάβασες.
Oλύμπιος-Θεός
20-10-2018 @ 12:10
''Φίλε μου'' Λύκε αυτές δεν είναι φιλίες, είναι μια πολιτικοκοινωνικολεκτική σύμπραξη προκειμένου να πλήξουν τις προοδευτικές δυνάμεις του σάιτ.
Όταν διαπιστώσουν ότι δεν θα τα καταφέρουν
τότε θα φανούν τ' αποτελέσματα ::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Αναπάντεχος
20-10-2018 @ 13:49
Εγώ λύκε θα μιλήσω περί λυκοφιλίας

Λυκοφιλία είναι όταν κάποιος από μπροστά σε γλύφει και από πίσω σε αλείφει λάδι για να σε κάψει
daponte
20-10-2018 @ 13:56
Πραγματικά η φιλία είναι ιερή και όντως η λέξη έχει απωλέσει το νόημά της , κι όλοι οι "γνωστοί", "ακόλουθοι" κλπ αποκαλούνται "φίλοι".

Παρεμπιπτόντως, φαίνεται πως τα σωζόμενα γραπτά του Αριστοτέλη είναι τα συνεπτυγμένα κείμενα των ογκωδών συγγραμάτων του , τα οποία μάλλον έχουν χαθεί. Οι σύντομες εκδοχές τους , που έφτασαν μέχρι τις μέρες μας, ήταν κάτι σαν σημειώσεις για τους σπουδαστές της Περιπατητικής Σχολής του.

ΛΥΔΙΑ_Θ
20-10-2018 @ 15:34

Ένα παλιό δικό μου !!!

Δεν θέλω φίλους τυπικούς
φίλους στα λόγια μόνο
φίλους μου θέλω αληθινούς
να μου ζεσταίνουν την καρδιά
όταν κρυώνω

Δεν θέλω φίλους που να λεν
πως νοιάζονται για μένα
θέλω ανθρώπους δίπλα μου
οι πίκρες μας και οι χαρές
να είναι μοιρασμένα

Θέλω ένα φίλο δίπλα μου
να έχω εμπιστοσύνη
να 'χει απόψεις σταθερές
να λέει κουβέντες καθαρές
να δίνω και να δίνει

Δεν είσαι ένας απ' αυτούς
ξέρεις μονάχα να πληγώνεις
λες κι έχεις βάλει στοίχημα
φιλία και συναίσθημα
πάντα να τα σκοτώνεις

Γι αυτό και δεν τα βρήκαμε
γι' αυτό έκανα πίσω
και κάθε βράδυ μόνη μου
απλώνω το σεντόνι μου
τη μοναξιά να ντύσω.
--------
Oποιος δεν ξέρει τι θα πει
αγάπη και φιλία
φοράει τα μπρατσάκια του
παίρνει τα κουβαδάκια του
και....σ' άλλη παραλία.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νικηφόρος Μελάς
21-10-2018 @ 15:05
Άκου λύκε της νύχτας γράφω και δεν φοβάμαι κανένα σας!!! Είστε όλοι θρασύδειλοι!!!Γράφετε πίσω από ψευδώνυμο και το παίζετε μάγκες!!! Εγώ γράφω απροκάλυπτα το όνομα μου!!! Όσο για το fb δεν φταίω εγώ εάν είναι πολλοί που έχουν το ίδιο όνομα με εμένα.Griparis Antonis είναι το σωστό και θα με δεις να κάθομαι κάτω μπροστά από μια φυλή Μασάϊ. Εάν θέλεις κάτι να συζητήσουμε στα σοβαρά κάνε μου αίτημα φιλίας και δεν έχω κανένα πρόβλημα να μιλήσω μαζί σου. Αλλιώς απέκλεισε με και εσύ όπως οι άλλοι δυο και παρατήστε στην ησυχία μου!!!
Αφιερωμένο στου τραμπούκους του σάϊτ
Του σατανά οι σπόροι
Μην είναι τα ταμπούρια τους πολεμικοί συλλέκτες;
Μην είναι τ΄ άσπρα γένια τους σοφία απ’ το χρόνο;
Μην είναι οι αρματολοί που πέρασαν κι οι κλέφτες;
Μην είναι οι προοδευτικοί που δίνουν το οξυγόνο;

Πως στέκονται αγέρωχα σ’ όλους τους τόπους τώρα;
Κασσάνδρες ‘γιναν και θεοί χωρίς να τους ζητήσουν!
Ποιοι είναι αυτοί που απαντούν την δύσκολη την ώρα,
κι αφήνουν τους κατακτητές για να μας κατακτήσουν;

Ποιοι είναι αυτοί που βαπτίσαν το πρόσωπο φασίστα
που σέβεται και αγαπά την χώρα του στ’ αλήθεια,
τον θέλουν στην ορχήστρα τους να κάνει τον μπατίστα
μ αυτός γεννήθηκε βιολί δεν ψάχνει για βοήθεια!!!

Θα παίζει μέγας βιολιστής να σώσουν την πατρίδα
νέοι, παλιοί βιγλάτορες που ζουν κατατρεγμένοι,
παιάνας για την Παναγία να βρουν κρυφή ελπίδα
αυτοί που τους κυνήγησαν και είναι απελπισμένοι!!!

Στης νέας τάξης τα παιδιά και στον μικρό του Σόρος
που μου το παίζουν άρχοντες της νέας μου σελίδας
τους λέω δεν πτοούμε εγώ και θα ανέβω σε όρος
παρά να γίνω δούλος σας προδότες της πατρίδας.

Εκεί θ’ ανέβω και θα μπω σε μια σπηλιά να μείνω
να προσκυνήσω τον θεό απ΄ τα πανύψηλα Όρη,
θα κάνω χίλιες προσευχές και τάματα θα δίνω
να φύγουν απ’τη χώρα μου του σατανά οι σπόροι!

Α. ΓΡΥΠΑΡΗΣ




**Ηώς**
23-10-2018 @ 18:58
Οι έννοιες κυριολεκτικά και μεταφορικά
έχουν χάσει το Αληθινό τους νόημα
εφόσον αλλοιώθηκε η Γλώσσα μας από χρόνια τώρα
«Πιστεύω τω φίλω. Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις.
Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει.
Τοις των φίλων λόγοις αεί πιστεύομεν. (εκ του φιλέω φιλώ Φιλότητα -
(ουδεμία σχέση η σημερινή ευχρηστία και έξις της λέξης)

με daponte σαφώς ::blush.::
inokrini
24-10-2018 @ 21:04
!!!!!!!!!!!!!!!!συμφωνω με την Ηω

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο