Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πάθητα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πάθητα
 Απο ανέκδοτη συλλογή
 
Πάλι σ’οικτρό αδιέξοδο παλεύει απόψ'η σκέψη
τσ’ανάμνησης φαντάσματα πίβουλα με χτυπούν ,
πρίκα δροσοξεχύνεται στην κάψα της οδύνης
και τον ταμπάκο οι θύμησες τση πόνεσης ρουφούν.

Γιατί στο περιθώριο με πηαίν’η επιθυμιά μου ,
στις ερεβώδεις ηδονές που πάθητα σκορπούν ,
σε βάραθρα που κολασμοί με πελιδνή την όψη ,
με τα δεσμά την ζήση μου πισθάγκωνα κρατούν

Αρώματα που πνίγουνε , καπνοί που θανατώνουν ,
χάδια ψυχρά κι αγέλαστα και γέλια νοσηρά ,
μέσα στση Λήθης τα κελιά μ'έχουνε δικασμένο
και μοιάζει τόσο μακρυνή κι άφθαστην η χαρά.

T'άδολα χρόνια επέσανε ωσάν βροχή κι εφύγαν ,
σαν χρυσαλίδες λαμπυρές τσακίστηκαν στη γη ,
εδώσαν λάμψη μια στιγμή στα ερέβη του θανάτου
κι η ελπίδα μες την άβυσσο παλεύγει μην πνιγεί.

Αχνοβολά της πεθυμιάς το λαγγεμένο μύρο
κι ωσάν μαχαίρι δίκοπο μου σκίζει την ψυχή
και τρέχει τ’αμαρτήματος η βδελλυρή πορφύρα ,
που κάποτε με κέρασε μιας πόρνης η δοχή.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Μαυρομουστάκης
28-10-2018 @ 01:01
Κομψοτέχνημα!!!!!!!!!!
Νικηφόρος Μελάς
28-10-2018 @ 06:02
T'άδολα χρόνια επέσανε ωσάν βροχή κι εφύγαν
σαν χρυσαλίδες λαμπυρές τσακίστηκαν στη γη ,
εδώσαν λάμψη μια στιγμή στα ερέβη του θανάτου
κι η ελπίδα μες την άβυσσο παλεύγει μην πνιγεί.

φανταστικό!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ
28-10-2018 @ 07:24
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Υλάνθη
28-10-2018 @ 07:29

Αρώματα που πνίγουνε καπνοί που θανατώνουν ,
χάδια ψυχρά κι αγέλαστα και γέλια νοσηρά ,
μες τα μπουντρούμια σκλάβο τους αιώνια με κρατούνε ,
και μοιάζει τόσο μακρυνή κι άφθαστην η χαρά.

Καλημέρα Σταύρο!
smaragdenia
28-10-2018 @ 10:20
ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!!
Σταυρος Τζανης
28-10-2018 @ 11:08
Καλημέρα σε όλους!
inokrini
28-10-2018 @ 12:28
ολο τελειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
28-10-2018 @ 14:51
::up.:: ::theos.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
28-10-2018 @ 18:31
Κομψοτέχνημα!!! και εγώ θα συμφωνήσω με τον Χαράλαμπο, εύγε αγαπητέ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
zari.kardias
28-10-2018 @ 19:40
...μέσα στση Λήθης τα κελιά μ'έχουνε δικασμένο
και μοιάζει τόσο μακρυνή κι άφθαστην η χαρά... ::cry.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο