stixoi.info: Σβήνουν τ' ακριτικά χωριά

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σβήνουν τ' ακριτικά χωριά

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130516 Τραγούδια, 269402 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Σβήνουν τ' ακριτικά χωριά

Καλημέρα!!!!

Αφήνουν χρώματα θαμπά
‘πα στης Ελλάδας τον καμβά
του χρόνου οι χρωστήρες.
Μικρά χωριά, πεντ’ έξι οργιές
κάτω από πένθιμες μπογιές
μαύρες, σαν ολετήρες.

Λαλούν πουλιά μα εγώ γροικώ
γλυκού παππού το στεναγμό
βλέπω γριούλες χήρες.
Σβήνουν τ’ ακριτικά χωριά
δίχως των νέων τη θωριά
αχ πόλη που τους πήρες.

Με λησμονιά όταν ραίνονται
οι μνήμες τους μαραίνονται
γίναν αστοί κι αυτοί.
Αυλές μελιές και πασχαλιές
ξεχάστηκαν και οι ελιές
γενήκανε λωτοί.

Έγινε ο μύλος ο παλιός
φίλος του γκιώνη γκαρδιακός
κι ακούει τους καημούς του.
Ξερά τ’ αμπέλια, με πληγές
παρατημένα, μα οι πηγές
τη γλύκα έχουν του μούστου.

Χορτάριασε η εκκλησιά
ο χρόνος τρώει τα πλιθιά
σκέβρωσε η ωραία πύλη.
Στα μανουάλια τα κεριά
είναι σβηστά κ’ η Παναγιά
ανάβει το καντήλι.

Κάμπε μου ολομέταξε
στα ξένα η μοίρα σ’ έταξε
και μοιάζουν τα πλατάνια
με πλοία που μπάρκαραν εχθές
και οι κατάφυτες πλαγιές
με μισεμού λιμάνια.

Αχ πόλεις μου, αχ ξενιτιές
θυμίζουν κλαίουσες ιτιές
οι εσχατιές στη χώρα.
Δακρύζουν όπως οι ανθοί
απ’ τη δροσιά κάθε αυγή
και πριν ενσκήψει μπόρα.

Κράζει ο μύλος ο παλιός:
« έγινα αγάπης αργαλειός
μα έσπασε το στημόνι.
Αν φύγεις φίλε μου και συ
απ’ την πατρίδα τη χρυσή
γκιώνη μη με λησμόνει.»

16/10/2018

Τα τελευταία 12 χρόνια ζω στην Αλεξανδρούπολη και ασκώ το επάγγελμα του γεωπόνου. Κάθε χρόνο επισκέπτομαι δεκάδες χωριά, μεταξύ αυτών και χωριά που βρίσκονται στις εσχατιές του Έβρου. Οι πληθυσμοί τους μειώνονται δραματικά. Κάτι η εσωτερική μετανάστευση (αστυφιλία), κάτι η μετανάστευση σε ξένες χώρες (κυρίως στη Γερμανία) και η φυσική γήρανση του πληθυσμού. Τ’ ακριτικά χωριά μας σβήνουν. Το ίδιο φαντάζομαι ότι συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ελλάδα.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 18 Στα αγαπημένα: 4


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Κοινωνικά & Πολιτικά,Τοπία & Περιοχές Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Είμαι αξιών προασπιστής κι έχω καθήκον, χρέος, να είμαι αγνός, ανθρωπιστής κι ως Έλληνας ωραίος...

ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 31-10-2018 @ 00:18	Ωραίο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Νικηφόρος Μελάς 31-10-2018 @ 01:43	Όμορφο ποίημα Μπάμπη και διδακτικό! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Κων/νος Ντζ 31-10-2018 @ 06:30	Πολύ ωραίο Χαράλαμπε! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κοσμάς Δ. 31-10-2018 @ 07:02	Πολύ όμορφο!!!
smaragdenia 31-10-2018 @ 07:06	ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΔΕΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΟΤΑΝ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΑΙΔΑΚΙ Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΕΙΧΕ ΔΕΝ ΕΙΧΕ 15.000 ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΟΝΤΕΥΕΙ ΤΙΣ 100.000 ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ..... ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΛΛΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΔΕΙΑΝΑ ΚΟΥΦΑΡΙΑ ΤΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ.... ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.....
Χρυσικάκης 31-10-2018 @ 08:42	Τι έγραψες!! Άκουσα την κραυγή, την απόγνωσή τους!! Συγχαρητήρια!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Χρυσικάκης 31-10-2018 @ 08:58	Το βρήκα! https://www.youtube.com/watch?v=r4hm0LvDBtc
Αγιοβλασιτης 31-10-2018 @ 09:50	::up.:: ::up.:: ::up.::
Ηώς 31-10-2018 @ 10:26	::rock.:: ::theos.:: ::theos.:: άψογο Μπάμπη από κάθε άποψη, θέμα δυνατό κι επίκαιρο, στίχος ρυθμός και αλήθειες «Το ίδιο φαντάζομαι ότι συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ελλάδα.» «Της επαρχίας το σιωπηλό τραγούδι αντηχεί στους νυχτωμένους κάμπους με τα γηραιά τους πρόσωπα και τα κουρασμένα σταροχώραφα Με την ομίχλη να στάζει απ'τις κορφές των βουνών και τα κούτσουρα να τριζοβαλούν απ'τους ρευματισμούς της μάνας γης... Σεβάσμιοι γέροντες Εγκαταλελειμένοι φύλακες της άγνωστης Ελληνικής Νομαρχίας Φρουροί πιστοί ακόμη των υπαρχόντων μας....» https://aggouridaki.blogspot.com/2017/10/blog-post_41.html
pennastregata 31-10-2018 @ 13:13	Μπράβο, Μπάμπη, για τη γραφή και για το μήνυμά σου. ::hug.::
Μάϊκ Χίτζ 31-10-2018 @ 13:48	::theos.:: ::up.:: ::theos.::
maikgltks 31-10-2018 @ 17:04	Γλαφυρή ποιητική αναπαράσταση με εικόνες από έμβια και άψυχα στοιχεία τα οποία κοσμούσαν παλιά τα χωριά εκείνα και τους πρόσδιδαν μεγαλεία. Τώρα δυστυχώς η κατάσταση αντιστράφηκε! Μπράβο Χαράλαμπε πολύ ωραία δοσμένο! ::theos.::
Άηχος 31-10-2018 @ 21:06	Θα πω κι εγώ ... τι έγραψες Χαράλαμπε!!! Τι αριστούργημα είναι τούτο !! Πραγματικά το θέμα σου είναι συγκλονιστικό και η περιγραφή σου θαυμασία!! Οι συνοριοφύλακες, οι ξωμάχοι της γης, χάνονται κι αφανίζονται αβοήθητοι και ξεχασμένοι απ' όλους. Συγχαρητήρια!! Είπες πολλά μέσα από το ποίημα σου!!
Μαυρομουστάκης 31-10-2018 @ 21:42	Σας ευχαριστώ!!! Χρυσικάκη σ' ευχαριστώ για το τραγούδι!!! Γεια σου φίλε μου Δημήτρη.
zari.kardias 31-10-2018 @ 22:07	Εξαιρετική δημιουργία!!! ::4076.:: Στίχοι με απίστευτη ευαισθησία & συγκίνηση!!! ::5156.:: "...Αχ πόλεις μου, αχ ξενιτιές θυμίζουν κλαίουσες ιτιές οι εσχατιές στη χώρα..."
ΒΥΡΩΝ 31-10-2018 @ 22:07	::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ 01-11-2018 @ 07:10	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
νησιώτης1959 01-11-2018 @ 12:53	::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο