| |
Αφού στης νύχτας τη ζωή σε αναζήτησα
γύρω από το άστρο που αργά νυχτιές ανάβει
έλαμψες πάλι με φευγιό καρδιά μου αλήτισσα
τρύπωνες πάλι σε μιας λύπης το καράβι
Αφού δαρμένα δειλινά σε παν’ στην άβυσσο
γονατιστός Απρίλης , άρρωστος κι εργένης
έλεγες θάμπεις στων φιλιών μου τον Παράδεισο
Τον δρόμο όμως για την κόλαση διαβαίνεις
Ανέβα τώρα στα παλιά θυσιαστήρια
γείρε ανάποδα στο κύμα του πελάγου
ένας ο μύθος, μα χιλιάδες τα μυστήρια,
τα λόγια αγνόησε καρδούλα μου του μάγου.
Απλά μονάχα στήριξέ τους, τους αγώνες σου
για να υπάρχει ζωντανή πάντα η ελπίδα
εάν αγέρας σε πετά στους Λαιστρυγόνες σου
τράβα κουπί κι απομακρύνσου απ’ την παγίδα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
