Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Είχε αλμύρα η θάλασσα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130309 Τραγούδια, 269360 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Είχε αλμύρα η θάλασσα
 Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, ένα πικρό! ποίημα για μεγάλα παιδιά.....
 
Διψάσαμε για το φιλί
μα ήταν ξερό το Καλοκαίρι
είχε αλμύρα η θάλασσα
δεν έβρεξε ένα αστέρι.

Διψάσαμε για μια εκδρομή
να` χει κόκκινα φεγγάρια
κι όλο λέγαν μη και μη
να` ναι σωστά τ` αχνάρια.

Βγήκαμε στους μεγάλους δρόμους
είπαν...δεν ήτανε για μας
όλο βαδίζαμε με νόμους
τους λέγαν, θείας προσφοράς .

Θέλαμε ένα άσπρο κοχύλι
ένα κλωνί βασιλικό
σαν μας ξεραίνονταν τα χείλη
σκεφτόμαστε το ριζικό.

ΚΙ αν είχαν γκρίζο οι καιροί
κι` αν φύγανε τα τρένα
όλο ελπίζαμε μπορεί
να μας προσμένει ένα!!

Στις σοβαρές τις διαδρομές
δεν είχαμε μια μικρή ροδιά
όλοι λέγαν...οι επιλογές.
Είν τα δικά μας τα κλαδιά!!!!!!!

Θέλαμε δυο αστεροκλωστές
να πλέξουμε στην αγάπη
κι όλο σκεφτόμαστε αυτές
είναι των αλλουνών τα λάθη!

Είχε η θάλασσα αλμύρα
δεν είχε ένα μικρό βιολί
στις διαδρομές έγραφε πείρα
στο συνηθισμένο μας φιλί.

Μήτε γιατί ρωτήσαμε
μήτε κόψαμε ένα λουλούδι
έτσι ίσια περπατήσαμε
κι` ακούγαμε ένα τραγούδι.

Ακούγαμε δυο μουσικές
στους κύκλους της ζωής
μέρες, μονότονες μικρές
μέρες σκληρής απαντοχής.

Διψάσαμε στα πρέπει
κι` είχε η θάλασσα αλμύρα.
Το γιατί! και τι επιτρέπει....
κι` αποφασίσαμε....η μοίρα.

Η μοίρα του καθενός
μια μοιρασιά δάκρυ
διψάσαμε κι` ο ουρανός
δεν έβρεξε τα πάθη!!!

Είπαμε στη θάλασσα το καημό
κανείς να μην το μάθει
κι άν είχαμε λίγο θυμό......
Η νιότη ήταν, που εχάθει.

3-11-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
03-11-2018 @ 09:26
Φίλοι μου,έγραψα χθες το βράδυ 3-4 μεγάλα ποιήματα που τέλος πάντων τα διόρθωσα μια στάλα, σήμερα το πρωί που ξύπνησα έγραψα αυτό το ....μαρτυριάρικο!!! σε 10 λεπτά, τελικά μόνο η ζωή γράφει τα ποιήματα, να μου είστε καλά..και δεν χρειάζεται να είστε σοβαροί πάντα, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Κων/νος Ντζ
03-11-2018 @ 11:03
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
john_karaha
03-11-2018 @ 16:28
Νομίζω πως είσαι Η ΑΜΑΡΥΛΙΣ της αυτόματης γραφής. ::love.:: ::love.::
Αγιοβλασιτης
03-11-2018 @ 17:48
Εγώ. ..με το ζόρι γράφω
ενα την εβδομάδα. ..
::hug.::
πανσελινος
03-11-2018 @ 18:21
Είπαμε στη θάλασσα το καημό
κανείς να μην το μάθει
κι άν είχαμε λίγο θυμό......
Η νιότη ήταν, που εχάθει. ::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: Καλησπέρα, Γιωργία!!!!!!!
eclipsi00
03-11-2018 @ 19:29
::love.:: ::theos.:: ::love.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
03-11-2018 @ 19:49
Θέλαμε δυο αστεροκλωστές ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
04-11-2018 @ 07:18
Παράγω ...φασόν!! φίλοι μου από την ημέρα που σκέφτηκα ότι δεν θα υπάρξει εκδότης και για εμένα την καημενούλα, έχουν πέσει όλοι γονατιστοί στα πόδια της Μαντά...και αχ!! και ωιμε!!Ευχαριστώ φιλαράκια, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο