Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πότε θα πάς απέναντι;
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130257 Τραγούδια, 269338 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πότε θα πάς απέναντι;
 
Πότε θα πάς απέναντι;
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Σαν γερνάς μία αγωνία σε κυριεύει
καθώς δεν ξέρεις τι σε περιμένει
Σκέφτεσαι το τι, το πώς και το για τι
έχει ποιότητα η ζωή αν παραταθεί;

Έχεις περιθώρια να το παζαρέψεις;
άργησε λίγο απέναντι να ταξιδέψεις
το ξέρεις πως θα γίνεις ταξιδευτής
με αξιοπρέπεια θα το αποδεχτείς





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

tzenilio@gmail.com
 
Νικηφόρος Μελάς
20-11-2018 @ 12:15
Όταν χιονίζει

Η Σκρόφα μας η Λούγκρα μας η λουγκοφαγωμένη,
όλον τον κόσμο έφαγε κι ακόμα δεν χορταίνει!
Τα βουνά χιονίσανε οι μύλοι σταματήσανε τα δυο γενήκαν τρία,
μεσ’ στο σκιστό το στρογγυλό στο χιόνι και στα κρύα!

Βλέπω μια τρύπα στο μαλλί θεέ μου σαν την βάζω,
τεντώνει όταν την φορώ ζαρώνει όταν την βγάζω.
Χαϊδεύω στρίβω το μαλλί στα δάχτυλα καμώνω,
το σάλιασα το κόρδωσα στην τρύπα της το χώνω!

Μες το χιόνι η μητέρα με την κόρη μα αντέχουν,
τις αρμέγουν με το ξύλο και το ίδιο όνομα έχουν!
Είναι όμορφη σαν χύνει γι αυτό πάντα κυνηγιέται,
Κι από κόκκινη μητέρα μαύρο το παιδί γεννιέται!

Βγαίνει έξω και μυρίζει από μάνα που πεθαίνει,
άψυχο ψυχή δεν έχει και στον ουρανό πηγαίνει!
Έξω στρίβει και βογκάει και χτυπά σαν επισκέπτης,
σου σφυρίζει και σου τρίζει μα κοιτάς και δεν τον βλέπεις!

Τρικέφαλος δεκάποδος πενηνταδυονυχάτος,
γεννά πατέρας άσχημος ο γιος του μυρωδάτος!
Τρελό εγγόνι πού ‘καναν υγρό της ακουμπάω
από τον κόλο την βαστώ στο στόμα την φιλάω!

Αν έρθει χιόνι στα βουνά οι ηδονές αλλάζουν
αδέλφια πέντε σ’ άρπαξαν δυο σφυριά σε σπάζουν,
μια κοπελιά τ’ αγκάλιασε κι οι άλλοι την βιάζουν
και με τα χίλια βάσανα στην Κω την κατεβάζουν!

Έρχεται προς το κρεβάτι άσπρη κουνιστή χιονάτη
έχει ένα πραγματάκι μια σπιθαμή και κάτι,
σου το δείχνει και τρομάζεις σου το βάζει και φωνάζεις
σου το βγάζει κι έχει χύσει όμως σ’ έχει ωφελήσει!

Πότε αφράτος κι αλαφρύς πότε βαρύς κι ασήκωτος,
σαν στήθος άσπρο κι απαλό και κόρφος ξεθηλύκωτος!
Το πρωί γλυκός σαν μελί είναι αυτός που απομένει
Μήτε σε χέρι πιάνεται μήτε σε τρύπα μπαίνει!

Τώρα που το βλέπω δεν το βλέπω
Και το βλέπω όταν δεν βλέπω!

Σήμερα που ρίχνει χιόνι βάζω πέτρες στο αμόνι
φιλντισένιο περιβόλι κελαηδεί γλυκά τ’ αηδόνι,
πίσω στον φράχτη κάτασπρο κόκκινη σκύλα μένει
πότε γαβγίζει πότε ορμά και πότε περιμένει!

Τι θέλει να πει ο ποιητής; …
Εάν δεν το πολύ καταλαβαίνεις
πήγαινε και δες την λύση και ολόκληρη την ανάρτηση.
Θα σου απαντήσει στις ερωτήσεις του ποιήματος σου!

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
inokrini
21-11-2018 @ 14:27
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο