| |
Σε βρήκα μπόσικο, θα σε διαλύσω
ποσώς με νοιάζουν τα προβλήματά σου
μάθε το πια, ποτέ δεν κάνω πίσω.
Προσκύνα με, λοιπόν, κι ύστερα χάσου
σκυφτό σου πρέπει να 'χεις το κεφάλι
σαν δίνεις για δικά μου τα δικά σου.
Με λες σκληρό, κακό, μας τα 'παν κι άλλοι
όπως εσύ, που τους έχω γλεντήσει.
Άντε, να ξεμπερδεύω, θέλω, πάλι.
Να καρπωθώ τα οφέλη από τη λύση
του θέματός σου που μ' έχει κουράσει.
Μα σαν το φως της μέρας πάει να σβήσει
νοιώθω κομμάτια κι είμαι σε μια φάση
σαν να φορώ μια σιδερένια κάσκα
που σφίγγει το κεφάλι μου να σπάσει.
Θ' αφήσω τα λουριά για λίγο λάσκα
θα ντρέπομαι, μπορεί και να δακρύσω
και θα πετάξω πέρα αυτή τη μάσκα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
