Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η αρχή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130632 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η αρχή
 ΠΡΩΤΟΦΙΛΙΘΗΚΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ. ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ Η ΟΧΙ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΨΥΧΗ. ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΒΡΑΧΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΕΝΑ ΤΣΟΥΡΜΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΔΙΑΒΑΖΑΝ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ. ΜΟΥ ΤΟ ΘΥΜΙΣΕ Η MILLIE!
 
Δε με φοβίζει η νύχτα
στου βράχου του ιερού τη γλυστερή ραχοκοκαλιά
μ'έχει προσκαλέσει η σελήνη
ντυμένη με το πιο φωτεινό της ρούχο
αδιαφορώντας μες την αιωνιότητά της
και μεις οι θνητοί οι λίγοι,
της βγάζουμε τα σπλάχνα μας
που ευωδιάζουν
βαλθήκαμε να της αποδείξουμε πως
αν η ζωή μας είναι μικρή
η ομορφιά της είναι μεγάλη




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μην προσπαθείς να μάθεις σε ένα γουρούνι να τραγουδάει. Θα αποτύχεις και ενοχλείς και το γουρούνι!
 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Αγαπητέ heresy…α) πολύ όμορφη η εικόνα που έζησες τότε…με το τσούρμο ερασιτεχνών ποιητών…μου κάνει κάτι πολύ ωραίο…β) χαίρομαι που στο θύμισα…γ) είδα το σχόλιο σου στους στίχους μου και που ήταν αφορμή να θυμηθείς τους δικούς σου…Πέραν όλων όμως θα σου πω κάτι…Όταν έγραψα το συγκεκριμένο κάθε άλλο από στενοχωρημένη ήμουν!!! Δεν ξέρω τι βγάζει στους άλλους αλλά αυτή είναι και η πιο όμορφη διαδικασία των ποιημάτων-κατά την ταπεινή μου γνώμη- να φαντάζεται ο άλλος εντελώς ξεχωριστά και καθόλου όμοια πράγματα σε σχέση με αυτόν που το γράφει…Ακόμα και όσοι τα διαβάζουν δεν πιστεύω ότι θα σκεφτούν κάτι ίδιο…Εκεί ξεκινάει το όμορφο ταξίδι που πολλοί εδώ κάνουμε…η διαφορετικότητα… των σκέψεων…των εικόνων….των συναισθημάτων…και πάει λέγοντας. Σχετικά με το προσπερνώ και ξεπερνώ, τώρα…αν διαβάσεις και παλιότερους στίχους μου…ειδικά τα σχόλια…νομίζω ότι θα καταλάβεις…Όσο για τη συμφιλίωση? Έχει επέλθει εδώ και πάρα πολύ καιρό…Μια πικρία…μικρή ίσως να νιώθω ναι…αλλά από ‘ κει και πέρα…κρατώ τα καλά…και πάω για τα καλύτερα…Νομίζω πως αξίζει άλλωστε…ειδικά…σε κάποιους σαν κι εμάς…που έχουμε παιδευτεί τόσο…κάποιο διάστημα…μεγάλο…αλλά όπως κι εσύ είπες…είναι μεγάλη κουβέντα…γι’ αυτό σταματώ κάπου εδώ…να μη σε κουράζω κι εγώ με τη σειρά μου!….Millie
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Υ.Γ. Ξέχασα...ωραίοι οι στίχοι σου!!!...Millie

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο