| |
Μια ξάστερη βραδιά
ήσουνα φλόγα και φωτιά'
των άστρων είχες τη ματιά
και 'γω σ' αγάπησα βαθιά.
Ήμουν έρημο πουλί
δίχως φτερά, δίχως φωνή
και έψαχνα μια πηγή
και 'να γλυκό φιλί.
Κι 'ταν το χάδι σου φυγή'
τα χείλη σου μια αφορμή
σε ΄να ταξίδι να βρεθώ
φεγγάρι για Σε να βρω.
Κι αν περπατώ στον ουρανό
κι αν ξενυχτώ στο μακρινό
μαντίλι ύφανε λευκό
και ΄γω θα φέρω το χρυσό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
